CatWalk
New member
Öğretmen Sinan Alp, Nusaybin Kalecik İlkokulu’nda 6 yıl evvel bakılırsave başladı. 6 yıl ortasında yalnızca okulda değil, o köyde her şey baştan aşağı değişti. Sinan öğretmilk evvel kolları sıvadı, hayli berbat durumda olan okul binasını yeniledi. Derslerle ilgisi olmayan öğrencilere okulu sevdirdi, okuma yazma bilmeyen velilerin öğrenmesine vesile oldu. Uzaktan eğitim sürecinde internetin olmadığı, telefonların çalışmadığı köyde kapı kapı dolaşıp öğrencilere ders verdi, ‘askıda ödev’ projesiyle takdir topladı. Öğretmen Sinan Alp, Nusaybin Kalecik İlkokulu’nda 6 yıl evvel nazaranve başladı. 6 yıl ortasında yalnızca okulda değil, o köyde her şey baştan aşağı değişti. Sinan öğretmilk evvel kolları sıvadı, epey makûs durumda olan okul binasını yeniledi. Derslerle ilgisi olmayan öğrencilere okulu sevdirdi, okuma yazma bilmeyen velilerin öğrenmesine vesile oldu. Uzaktan eğitim sürecinde internetin olmadığı, telefonların çalışmadığı köyde kapı kapı dolaşıp öğrencilere ders verdi, ‘askıda ödev’ projesiyle takdir topladı.
10’u anaokulu 8’i ilkokul öğrencisi olmak üzere 18 öğrencinin tahsil gördüğü Kalecik İlkokulu’nda misyona birinci başladığı günleri anlatan öğretmen Sinan Alp şunları söylemiş oldu; “Okulda bu seneye kadar tek öğretmendim. Birinci geldiğimde dördüncü sınıflar harfleri bile tanımıyordu. İlçede fevkalade bir ön yargı vardı köye karşı, bu köyden kimse okumaz, çocuklar okuma yazma öğrenemiyor” diyorlardı.
‘HAYALİ’ ÇOCUKLARIN UMUDU OLDU
Öğretmenlikte birinci nazaranv yeri Kalecik İlkokulu olan Sinan Alp’in hayali bir gün o okulda öğretmen olmaktı. Tayin hakkı çıkmasına karşın okulu da öğrencilerini de bırakmadı. Alp; “Lisedeyken buraya pikniğe gelirdik. Daha bu biçimde arkadaşlarıma ‘ben bir gün bu köyün öğretmeni olacağım diyordum. Bahtıma da birinci atama için burada boşluk vardı. Burayı yazdım ve buraya geldim. Aslında hayalimi yaşıyorum. Hiç gitmek istemiyorum.” dedi
“OKUL TAM BİR VİRANEYDİ”
Sinan Alp hayal ettiği köye geldiğinde birinci işi bir virane halinde olan okul binasını yaşanık hale getirmek oldu. Lakin köyden kimsenin dayanağını görmedi. Binayı yenilemek için birinci adımı ailesinden aldığı maddi takviyeyle ve kendi imkanlarıyla atan öğretmen Alp; “Okul tam bir viraneydi, sınıfta ölmüş kedi bile vardı. Birinci başta insanlardan takviye istemeye yüzüm yoktu açıkçası. Ben kendi elimden geleni yapayım beşerler aslına bakarsanız görür görmez dayanak olmak isterler diye düşündüm. Birinci evvel kendi ailemin takviyesiyle başladım. İçini yavaş yavaş temizledim güzelleştirdim boyadım.”
“İLK BAŞTA SU BİLE VERMEDİLER”
Sinan Alp’in köydekilere, köydekilerin Sinan Alp’e alışması vakit aldı. Alp kelamlarına şöyleki devam etti; “Bahçede kaydırakları falan boyuyordum. Herkes beni doruktan izliyordu. Okulda su olmadığını da biliyorlardı ancak kimse bir bardak su bile getirmedi. Yeni öğretmen gelmiş köye kimse ‘kolay gelsin’ bile demedi bana. Bilerek gelmiştim aslında ve sonunda gayretlerimin karşılıksız kalmayacağını biliyordum. ”Zaman ortasında velilerle diyaloglarını geliştiren ve onların da yardımını alan öğretmen Sinan Alp; “Ben aslına bakarsan işe velilerle başladım. Onlar gelmedikçe ben daha epeyce gittim. Sonunda başardım. 250 metre duvar bile ördük velilerle bir arada. Beni en etkileyen şey bana ve hatta birbirlerine bile selam vermeyen velilerimin kocaman taşları kaldırıp duvar örmesi oldu. Yani bunu başarmışsa bu köy artık önü açıktır. Artık bir arada kucak dolusu aktiflik yapıyoruz” dedi.
ÇOCUKLARLA BİRLİKTE VELİLER DE ÖĞRENDİ
Eğitimde fazlaca geri kalmış çocukların evvel okuma yazma eksiklerini gidermek için çalışan öğretmen okuma yazmayan velilerin de öğrenebilmesi için bir metot geliştirdi. Öğrenen çocuklar anne babalarına da öğretti. “Çocuklarımla temel mevzuları işledikten daha sonra onlardan rica ettim, meskene gidince size anlattıklarımı annenize babanıza öğretin dedim. Bu yolla hem annesine tıpkı vakitte daha birinci sınıfa çabucak hemen başlamamış kardeşine okuma yazma öğreten öğrencilerim oldu. Kardeşi buraya geldiğinde okuma yazma biliyordu.”
“ASKIDA ÖDEV BAZ İSTASYONU GETİRDİ”
Pandemi sürecinin başında eğitim uzaktan ve çevrim içi ilerlerken telefon sınırlarının çalışmadığı Kalecik Köyü’nde çaresiz kalan Sinan Alp ‘Askıda Ödev” projesi başlattı. Projeyle ilgili; “Askıda ödev yokluktan gelişti. Telefon şebekesi ve internet yoktu. Ben de bir yol geliştireyim dedim. Okulun penceresine ödevleri astım. daha sonra çocuklara gittim dedim ki herkese farklı bir vakit vereceğim, bu saatte gelip ödevini alacaksın. Sonraki gün geldiğimde baktım herkes ödevini almış ve pencerelerden bağırıyorlar öğretmenim bitirdim bitirdim diye. Her gün yeni bir ödev, yeni bir küçük ikram formunda ilerledik” diyen öğretmenin projesi epeyce ses getirince telekomünikasyon şirketleri köye baz istasyonu kurdu.
BESİN KAFE, HOBİ BAHÇESİ, OYUN SINIFI
Günden güne daha da hoşlaşan Kalecik İlkokulu artık yalnızca temel eksikleri tamamlanmış bir eğitim yuvasına dönmekle kalmadı. Sinan Alp öncülüğünde veliler ve öğrencilerin emeğiyle okula çocukların sağlıklı eğitim alacağı hoş sınıflarla birlikte ahşap- cam atölyesi üzere aktiflik alanları da kuruldu. Bu husustaki çalışmaları anlatan köy okulu öğretmeni ; “örneğin okula Besin Kafe yaptık. Her gün 40 dakikalık öğlen aramız oluyor. Köy dağın zirvesinde olduğu için çocukları meskene göndermiyorum öğlen yemeklerini kendileri getiriyorlar. On dakikada yiyorlar. Ben de diyorum vücudumuzu besledik. Artık ruhumuzu besleme vakti. 20 dakika boyunca daima bir arada kitap okuyoruz” dedi.
KAYGI SİNEMASI YERİYDİ
Sinan öğretmenin 6 yıl evvel virane halinde bulduğu Kalecik İlkokulu yıllar evvel 2005 yılında Sezen Aksu’nun Kardelen klibinde de yer almıştı. Tıpkı okul 2004 yılında ise Orhan Oğuz’un direktörlüğünde çekilen, İpek Tuzcuoğlu, Mahsus Namal, Okan Yalabık ve Ece Uslu’nun başrollerini üstlendiği Büyü isimli endişe sinemasında de kullanılmıştı. Bir vakit içinder dehşet sineması yeri olan bu okul artık bir kolej kadar pak ve tertipli.
10’u anaokulu 8’i ilkokul öğrencisi olmak üzere 18 öğrencinin tahsil gördüğü Kalecik İlkokulu’nda misyona birinci başladığı günleri anlatan öğretmen Sinan Alp şunları söylemiş oldu; “Okulda bu seneye kadar tek öğretmendim. Birinci geldiğimde dördüncü sınıflar harfleri bile tanımıyordu. İlçede fevkalade bir ön yargı vardı köye karşı, bu köyden kimse okumaz, çocuklar okuma yazma öğrenemiyor” diyorlardı.
‘HAYALİ’ ÇOCUKLARIN UMUDU OLDU
Öğretmenlikte birinci nazaranv yeri Kalecik İlkokulu olan Sinan Alp’in hayali bir gün o okulda öğretmen olmaktı. Tayin hakkı çıkmasına karşın okulu da öğrencilerini de bırakmadı. Alp; “Lisedeyken buraya pikniğe gelirdik. Daha bu biçimde arkadaşlarıma ‘ben bir gün bu köyün öğretmeni olacağım diyordum. Bahtıma da birinci atama için burada boşluk vardı. Burayı yazdım ve buraya geldim. Aslında hayalimi yaşıyorum. Hiç gitmek istemiyorum.” dedi
“OKUL TAM BİR VİRANEYDİ”
Sinan Alp hayal ettiği köye geldiğinde birinci işi bir virane halinde olan okul binasını yaşanık hale getirmek oldu. Lakin köyden kimsenin dayanağını görmedi. Binayı yenilemek için birinci adımı ailesinden aldığı maddi takviyeyle ve kendi imkanlarıyla atan öğretmen Alp; “Okul tam bir viraneydi, sınıfta ölmüş kedi bile vardı. Birinci başta insanlardan takviye istemeye yüzüm yoktu açıkçası. Ben kendi elimden geleni yapayım beşerler aslına bakarsanız görür görmez dayanak olmak isterler diye düşündüm. Birinci evvel kendi ailemin takviyesiyle başladım. İçini yavaş yavaş temizledim güzelleştirdim boyadım.”
“İLK BAŞTA SU BİLE VERMEDİLER”
Sinan Alp’in köydekilere, köydekilerin Sinan Alp’e alışması vakit aldı. Alp kelamlarına şöyleki devam etti; “Bahçede kaydırakları falan boyuyordum. Herkes beni doruktan izliyordu. Okulda su olmadığını da biliyorlardı ancak kimse bir bardak su bile getirmedi. Yeni öğretmen gelmiş köye kimse ‘kolay gelsin’ bile demedi bana. Bilerek gelmiştim aslında ve sonunda gayretlerimin karşılıksız kalmayacağını biliyordum. ”Zaman ortasında velilerle diyaloglarını geliştiren ve onların da yardımını alan öğretmen Sinan Alp; “Ben aslına bakarsan işe velilerle başladım. Onlar gelmedikçe ben daha epeyce gittim. Sonunda başardım. 250 metre duvar bile ördük velilerle bir arada. Beni en etkileyen şey bana ve hatta birbirlerine bile selam vermeyen velilerimin kocaman taşları kaldırıp duvar örmesi oldu. Yani bunu başarmışsa bu köy artık önü açıktır. Artık bir arada kucak dolusu aktiflik yapıyoruz” dedi.
ÇOCUKLARLA BİRLİKTE VELİLER DE ÖĞRENDİ
Eğitimde fazlaca geri kalmış çocukların evvel okuma yazma eksiklerini gidermek için çalışan öğretmen okuma yazmayan velilerin de öğrenebilmesi için bir metot geliştirdi. Öğrenen çocuklar anne babalarına da öğretti. “Çocuklarımla temel mevzuları işledikten daha sonra onlardan rica ettim, meskene gidince size anlattıklarımı annenize babanıza öğretin dedim. Bu yolla hem annesine tıpkı vakitte daha birinci sınıfa çabucak hemen başlamamış kardeşine okuma yazma öğreten öğrencilerim oldu. Kardeşi buraya geldiğinde okuma yazma biliyordu.”
“ASKIDA ÖDEV BAZ İSTASYONU GETİRDİ”
Pandemi sürecinin başında eğitim uzaktan ve çevrim içi ilerlerken telefon sınırlarının çalışmadığı Kalecik Köyü’nde çaresiz kalan Sinan Alp ‘Askıda Ödev” projesi başlattı. Projeyle ilgili; “Askıda ödev yokluktan gelişti. Telefon şebekesi ve internet yoktu. Ben de bir yol geliştireyim dedim. Okulun penceresine ödevleri astım. daha sonra çocuklara gittim dedim ki herkese farklı bir vakit vereceğim, bu saatte gelip ödevini alacaksın. Sonraki gün geldiğimde baktım herkes ödevini almış ve pencerelerden bağırıyorlar öğretmenim bitirdim bitirdim diye. Her gün yeni bir ödev, yeni bir küçük ikram formunda ilerledik” diyen öğretmenin projesi epeyce ses getirince telekomünikasyon şirketleri köye baz istasyonu kurdu.
BESİN KAFE, HOBİ BAHÇESİ, OYUN SINIFI
Günden güne daha da hoşlaşan Kalecik İlkokulu artık yalnızca temel eksikleri tamamlanmış bir eğitim yuvasına dönmekle kalmadı. Sinan Alp öncülüğünde veliler ve öğrencilerin emeğiyle okula çocukların sağlıklı eğitim alacağı hoş sınıflarla birlikte ahşap- cam atölyesi üzere aktiflik alanları da kuruldu. Bu husustaki çalışmaları anlatan köy okulu öğretmeni ; “örneğin okula Besin Kafe yaptık. Her gün 40 dakikalık öğlen aramız oluyor. Köy dağın zirvesinde olduğu için çocukları meskene göndermiyorum öğlen yemeklerini kendileri getiriyorlar. On dakikada yiyorlar. Ben de diyorum vücudumuzu besledik. Artık ruhumuzu besleme vakti. 20 dakika boyunca daima bir arada kitap okuyoruz” dedi.
KAYGI SİNEMASI YERİYDİ
Sinan öğretmenin 6 yıl evvel virane halinde bulduğu Kalecik İlkokulu yıllar evvel 2005 yılında Sezen Aksu’nun Kardelen klibinde de yer almıştı. Tıpkı okul 2004 yılında ise Orhan Oğuz’un direktörlüğünde çekilen, İpek Tuzcuoğlu, Mahsus Namal, Okan Yalabık ve Ece Uslu’nun başrollerini üstlendiği Büyü isimli endişe sinemasında de kullanılmıştı. Bir vakit içinder dehşet sineması yeri olan bu okul artık bir kolej kadar pak ve tertipli.