CatWalk
New member
Seyhan Akıncı – Mert Fırat ve Didem Balçın’la “Deli Bayramı” üzerine az daha sonra okuyacağınız söyleşinin akabinde meskene dönerken telefonda arkadaşıma oyunu anlattım. Telefonumu kapattıktan daha sonra sürücü dönüp “Devekuşu Kabare’nin hangi oyunu” diye sordu merakla. daha sonra da heyecanla Beyoğlu’nda “Deliler”i izlediği vakit içinderı anlatmaya koyuldu. 80’lerde Metin Akpınar, Zeki Alasya ve Nevra Serezli üzere kıymetli isimlerin sahnelediği Turgut Özakman’ın kült oyunu “Deliler”, Metin Akpınar’ın süpervizörlüğü ve Mert Fırat ve Akpınar’ın direktörlüğünde “Deliler Bayramı” olarak DasDas’ta. Uzun bir ortadan daha sonra dolu bir salona girdiğinizde hissettiğiniz tedirginliği uçuran, uçucu bir performansla karşılıyor oyuncular. Oyun boyunca ne kadar da memnunlar diye aklımdan geçiriyorum. Rilke “Çünkü Zordur Sevgi”de “Asla tutmaya çalışmamakla sıkı sıkıya tutuyorum seni” diye müellif ya bu biçimdesine bir tutunmanın akabinde coşkulu ve temposu yüksek bir oyundu izlediğimiz. Neredeyse tüm esprilerin ezbere bilindiği ve her seferinde gülündüğü “Deli Bayramı” kavuştayın en eğlencelilerinden biri oldu haliyle. “Metin Akpınar alkışladım ben yahu” cümlesini kurmak bile tarifsiz. Jenerasyonları buluşturan oyun bu yanıyla toplumsal medya uygulamaları çöktüğünde mesken halkıyla baş başa kalındığında ne yapacağını şaşıranları da kurtarıyor. Telefondan başımızı kaldırıp mecnunluk üzerine konuşmak üzücü fikir değil güya.
“Deli Bayramı”nın galasında büyük bir coşku vardı. Neler hissettirdi bu atmosfer?
Mert Fırat: Bir gün bu biçimde döneceğimizi biliyordum. Hiç kuşkum yoktu. Dünyanın yaşadığı onlarca pandemi var ve biz de onlardan birine denk geldik. Hâlâ devam ediyor gerçi ancak… Bu kadar kısa müddette salonumuza full kapasiteyle dönmek bizi fazlaca heyecanlandırdı. Hepsinden öte de daima bir ortada Metin Abi ile olmak fazlaca oburdu. Bir de biz uzun yıllar daha sonra bu takımla oyun oynuyoruz. Didem, ben, Volkan Yosunlu, Özgün Aydın, Alper Baytekin… Ankara Üniversitesi tiyatro mezunlarıyız. Bu takım hiç bir vakit bir ortada oyun oynamadı. Bu da bizi fazlaca heyecanlandırdı.
Didem Balçın: Evlendim ve hamilelikle geçirdim pandemiyi güya biri sihirli değnekle dokundu ve sonraki gün uyandım çocuğum var, meskenim var lakin tiyatro motamot devam ediyor. Güya hiç kapanma olmadı üzere hissediyorum. tekrar olmayacak, açılmayacağız diye hiç hissetmiyordum. Çok özlemişiz. Tiyatro diye yanıp tutuşuyormuşuz oysa…
Bu metine nasıl karar verildi?
Mert Fırat: Bizim manifestomuzda daima şu var; bizim yazarlarımızdan bir eser oynamak, yeni metin kesinlikle oynamak, romandan uyarlama yapmak ve bir bayan muharrir ya da direktörden eser almak. Vasıf Önnazarann’in “Zengin Mutfağı”nı Şener (Şen) Abi ile yaptık. Artık bizim de hocamız olan Turgut Özakman’ın “Deliler”ini yaptık. Bu metinlerin vakitsiz olduğunu da göstermek niyetimiz. “Deliler” aslına bakarsanız vakitsiz bir metin. Bu proje mezun olduğumuzdan beri hayalimizdi.
Metin Akpınar’ı dahil etme fikri nasıl gerçeğe dönüştü?
Mert Fırat: Pandemi durulmaya başlayınca takım arkadaşlarıma danıştım. İlksen (Başarır) ve Didem (Balçın) ile ortak sonucumızı verdik. Dedik ki arıyoruz Metin Abi’yi, ok yaydan çıkıyor… Heyecanla aradık. Vaktimiz da azdı. Sahnelerin açılıp açılmayacağını da bilmiyorduk. Zira daima vakit, emek ve para harcayıp durduk. Bu sefer olsa da olmasa da yapalım dedik. Hiç değilse bir iki oyun oynamış oluruz. Güzel ki de o denli yapmışız.
Didem Balçın: Mert, “Metin Hoca ile yapalım, arayalım” dediğinde heyecanlandık. Metin Akpınar hakikaten bir tarih. Şener Şen de o denli… Her anlattığı öykü bir eğitim, her söylemiş olduği cebe konulması gereken bir şey. Güç olan kısmı epeyce fazla oynanmış, her insanın hafızasında yer etmiş, ezbere bilinen bir metin olması. Mert için epey güç zira Metin Akpınar’ın rollerini oynuyor. Benim için de epey güç zira Nevra Serezli’nin rollerini oynuyorum. Bizim için bir imtihan üzereydi. Metin Hoca’nın olması bu imtihanı kolay atlatmamızı sağladı. Zira o yolumuza ışık tuttu. Bu yüzden şanslıyız ve düzgün ki yaptık.
Tam da bunu sormak istiyordum. O klasikleşmiş performanslara dönüp baktınız mı?
Didem Balçın: Bu oyunu oynayacağımı düşünmediğim vakit içinderda baktığım bir oyun olduğu için tekrar açıp nasıl oynamışlar diye hayli bakmak istemedim. Bu yola çıkarken bu biçimdeki oyuncuları taklit ederiz, birebirini yaparız diye çıkmadık. Biz oyunun anlatmak istediğini göz önünde tuttuk. Bu yüzden ben uzun mühlet bir bakmadım. daha sonra Mert geliyor bir provaya, “Orada şu biçimde bir laf söylüyor onu söyle” diyor. Konuta gidiyorum dayanamayıp nasıl söylemiş diye bakıyorum. “Şu espri epeyce tutuyor onu da yapsana” diyor her neyse haydi oraya da biraz bakayım diyorum. bu biçimde bu biçimde baktım lakin elimden geldiğince Didem olarak o role katkı koymaya çalıştım. Mert de o denli… Metin Hoca aslına bakarsan bize birebirini oynayın demedi. Bakış açısını, güldürü vakit içindemasını gösterdi.
“Biz sahiden onlarla büyüdük”
Nesilleri bir ortaya getiren bir metin. Oyunu birinci ne vakit izlediğinizi anımsıyor musunuz?
Didem Balçın: Ben görüntüden izledim daima. Sahniçin izleme talihim olmadı. Kasetlerden, görüntülerden izleyen ve bilen bir kitle de var. Meskende annemlerle birlikte VHS kasetlerde Devekuşu Kabare’nin oyunlarını izlerdik. Artık inanamıyorum Metin Akpınar’la çalıştığıma… Şener Şen’in burada oyun sahnelediğine. Seyircilerde de VHS kasetlerden izleyen bir çoğunluk var bence. O beşerler fenomen olmuş bir oyunu burada Metin Akpınar’ın süpervizörlüğü ve direktörlüğünde izleme talihi buluyor. Bu da fazlaca büyük bir şey.
Mert Fırat: VHS kasedi vardı, sabahları kalkar “Yasaklar”ın, “Aşk Olsun”un kasedini takardım. Bir de teyip kasedi vardı onu gece takar “Ferhangi Şeyler”le yatardım. “Ferhangi Şeyler”e bir hafta 10 gün baksam ezbere oynarım. “Deliler”i birinci sefer İzmir Fuarı’nda izledim. Altı yaşında falandım galiba. Hayal meyal bir şeyler hatırlıyorum. esasen oyunu bu biçimde da ezbere biliyordum. Ezber yapmakta hiç zorlanmadım, birçok ezberimdeymiş. Lafın gelişi değil biz hakikaten onlarla büyüdük. Oyun bize o yaşlarımızı hatırlatıyor. Kendimizi oradaymış üzere hissediyoruz. Tekraren açıp görüntüden izlemek de o denli. Canım hayli sıkkın olduğunda “Aşk Olsun” açar bir yandan gülerken uyuyakalırdım. O sesler kendini inançlı alanda hissettiğin bir yere gdolayıyor. Bu metinler de o denli. Bizi o atmosferin ortasında hissettiriyor.
“Deli Bayramı”nın galasında büyük bir coşku vardı. Neler hissettirdi bu atmosfer?
Mert Fırat: Bir gün bu biçimde döneceğimizi biliyordum. Hiç kuşkum yoktu. Dünyanın yaşadığı onlarca pandemi var ve biz de onlardan birine denk geldik. Hâlâ devam ediyor gerçi ancak… Bu kadar kısa müddette salonumuza full kapasiteyle dönmek bizi fazlaca heyecanlandırdı. Hepsinden öte de daima bir ortada Metin Abi ile olmak fazlaca oburdu. Bir de biz uzun yıllar daha sonra bu takımla oyun oynuyoruz. Didem, ben, Volkan Yosunlu, Özgün Aydın, Alper Baytekin… Ankara Üniversitesi tiyatro mezunlarıyız. Bu takım hiç bir vakit bir ortada oyun oynamadı. Bu da bizi fazlaca heyecanlandırdı.
Didem Balçın: Evlendim ve hamilelikle geçirdim pandemiyi güya biri sihirli değnekle dokundu ve sonraki gün uyandım çocuğum var, meskenim var lakin tiyatro motamot devam ediyor. Güya hiç kapanma olmadı üzere hissediyorum. tekrar olmayacak, açılmayacağız diye hiç hissetmiyordum. Çok özlemişiz. Tiyatro diye yanıp tutuşuyormuşuz oysa…
Bu metine nasıl karar verildi?
Mert Fırat: Bizim manifestomuzda daima şu var; bizim yazarlarımızdan bir eser oynamak, yeni metin kesinlikle oynamak, romandan uyarlama yapmak ve bir bayan muharrir ya da direktörden eser almak. Vasıf Önnazarann’in “Zengin Mutfağı”nı Şener (Şen) Abi ile yaptık. Artık bizim de hocamız olan Turgut Özakman’ın “Deliler”ini yaptık. Bu metinlerin vakitsiz olduğunu da göstermek niyetimiz. “Deliler” aslına bakarsanız vakitsiz bir metin. Bu proje mezun olduğumuzdan beri hayalimizdi.
Metin Akpınar’ı dahil etme fikri nasıl gerçeğe dönüştü?
Mert Fırat: Pandemi durulmaya başlayınca takım arkadaşlarıma danıştım. İlksen (Başarır) ve Didem (Balçın) ile ortak sonucumızı verdik. Dedik ki arıyoruz Metin Abi’yi, ok yaydan çıkıyor… Heyecanla aradık. Vaktimiz da azdı. Sahnelerin açılıp açılmayacağını da bilmiyorduk. Zira daima vakit, emek ve para harcayıp durduk. Bu sefer olsa da olmasa da yapalım dedik. Hiç değilse bir iki oyun oynamış oluruz. Güzel ki de o denli yapmışız.
Didem Balçın: Mert, “Metin Hoca ile yapalım, arayalım” dediğinde heyecanlandık. Metin Akpınar hakikaten bir tarih. Şener Şen de o denli… Her anlattığı öykü bir eğitim, her söylemiş olduği cebe konulması gereken bir şey. Güç olan kısmı epeyce fazla oynanmış, her insanın hafızasında yer etmiş, ezbere bilinen bir metin olması. Mert için epey güç zira Metin Akpınar’ın rollerini oynuyor. Benim için de epey güç zira Nevra Serezli’nin rollerini oynuyorum. Bizim için bir imtihan üzereydi. Metin Hoca’nın olması bu imtihanı kolay atlatmamızı sağladı. Zira o yolumuza ışık tuttu. Bu yüzden şanslıyız ve düzgün ki yaptık.
Tam da bunu sormak istiyordum. O klasikleşmiş performanslara dönüp baktınız mı?
Didem Balçın: Bu oyunu oynayacağımı düşünmediğim vakit içinderda baktığım bir oyun olduğu için tekrar açıp nasıl oynamışlar diye hayli bakmak istemedim. Bu yola çıkarken bu biçimdeki oyuncuları taklit ederiz, birebirini yaparız diye çıkmadık. Biz oyunun anlatmak istediğini göz önünde tuttuk. Bu yüzden ben uzun mühlet bir bakmadım. daha sonra Mert geliyor bir provaya, “Orada şu biçimde bir laf söylüyor onu söyle” diyor. Konuta gidiyorum dayanamayıp nasıl söylemiş diye bakıyorum. “Şu espri epeyce tutuyor onu da yapsana” diyor her neyse haydi oraya da biraz bakayım diyorum. bu biçimde bu biçimde baktım lakin elimden geldiğince Didem olarak o role katkı koymaya çalıştım. Mert de o denli… Metin Hoca aslına bakarsan bize birebirini oynayın demedi. Bakış açısını, güldürü vakit içindemasını gösterdi.
“Biz sahiden onlarla büyüdük”
Nesilleri bir ortaya getiren bir metin. Oyunu birinci ne vakit izlediğinizi anımsıyor musunuz?
Didem Balçın: Ben görüntüden izledim daima. Sahniçin izleme talihim olmadı. Kasetlerden, görüntülerden izleyen ve bilen bir kitle de var. Meskende annemlerle birlikte VHS kasetlerde Devekuşu Kabare’nin oyunlarını izlerdik. Artık inanamıyorum Metin Akpınar’la çalıştığıma… Şener Şen’in burada oyun sahnelediğine. Seyircilerde de VHS kasetlerden izleyen bir çoğunluk var bence. O beşerler fenomen olmuş bir oyunu burada Metin Akpınar’ın süpervizörlüğü ve direktörlüğünde izleme talihi buluyor. Bu da fazlaca büyük bir şey.
Mert Fırat: VHS kasedi vardı, sabahları kalkar “Yasaklar”ın, “Aşk Olsun”un kasedini takardım. Bir de teyip kasedi vardı onu gece takar “Ferhangi Şeyler”le yatardım. “Ferhangi Şeyler”e bir hafta 10 gün baksam ezbere oynarım. “Deliler”i birinci sefer İzmir Fuarı’nda izledim. Altı yaşında falandım galiba. Hayal meyal bir şeyler hatırlıyorum. esasen oyunu bu biçimde da ezbere biliyordum. Ezber yapmakta hiç zorlanmadım, birçok ezberimdeymiş. Lafın gelişi değil biz hakikaten onlarla büyüdük. Oyun bize o yaşlarımızı hatırlatıyor. Kendimizi oradaymış üzere hissediyoruz. Tekraren açıp görüntüden izlemek de o denli. Canım hayli sıkkın olduğunda “Aşk Olsun” açar bir yandan gülerken uyuyakalırdım. O sesler kendini inançlı alanda hissettiğin bir yere gdolayıyor. Bu metinler de o denli. Bizi o atmosferin ortasında hissettiriyor.