CatWalk
New member
Seyhan Akıncı –Seyfullah Sağır dediğimizde “Kim?” diye sorabilirsiniz. Sefo dendiğinde ise muhtemelen cümle bitmeden “Bilmem Mi?” diye tempo tutmaya başlarsınız. Sesine, sound’una bu kadar aşina olduğumuz bu genç müzisyeni pek tanımıyoruz. Sony Music etiketiyle son single’ı “Affetim”i yayınlayan Sefo hakkındaki merakımızı yenmenin vakti gelmişti. Biz de o denli yaptık.
“Bilmem Mi?” ile bir anda her insanın merak ettiği biri hâline geldiniz… Bir kesim merakımızı gidermeye ne dersiniz?
Samsun’da doğdum ve büyüdüm. Hiperaktif bir çocukluk periyodu, heyecanlı bir lisenin akabinde üniversite için İstanbul’a geldim. Müziğe olan ilgim lise senelerında başlamıştı. Amatör biçimde evin müsait bir köşesine konumlanmış ekipmanlara kendi sözlerimi yazıp kaydetmeye başladım. Kayıtlar için evvel müsait bir yer bulmalıydım, ailemden bâtın yapıyordum zira ailem gelecek korkularından dolayı müzikle bu kadar hayli ilgilenmemi istemiyordu. 2019’a kadar süren bu sürtüşme birinci resmi klibim olan “Derdi Ne?” ile son buldu diyebilirim. Devamında yayınladığım single’lar da oldu lakin son vakit içinderda “Bilmem Mi?”nin yarattığı sükse hayatımı şekillendirmeye başladı. kimi vakit komik, kimi vakit gıcık birisiyim. Odak noktam müzik ve en önceliğim üretim diyebilirim.
Teneffüste çocukların daima bir ağızdan “Bilmem Mi?” diye müziğe eşlik ettiği görüntüyü izlediğinizde ne hissettiniz?
Okulda müziğim çalıyor, bu fazlaca beğenilen lakin nakarata geldiğimizde okulun bahçesindeki çocukların bir anda zıplayıp “Bilmem Mi?” diye bağırdığı an benim için “İşte başardım” dediğim andı. Her aklıma geldiğinde tüylerim diken diken oluyor. Bir görüntülük da olsa içimizi ısıtan bu olayın ortasında olmaktan hayli memnunum. Konser yapmak istemiştik, ama güvenlik sorunları niçiniyle okul yönetimi isteğimizi reddetmişti. O okulda, çocukların zıpladığı o yerde konser yapabilmeyi epey isterdim.
Z neslini yakaladığınız ortada… Müziğinizi yaparken siz nelerden besleniyorsunuz? Neler ilham veriyor?
Müzik yaparken yaşadıklarım bir kenara gözlemlediğim durum ve olaylar bana ilham veriyor. Günlük ömür akışında değişen hislerim da müziğimi şekillendiriyor. Bilhassa ilham aldığım spesifik bir şey yok, yalnız çalışırken daha üretken olduğumu söyleyebilirim.
Son çalışmanız “Affetim” yakın vakitte dinleyicilerle buluştu. Rap hiç olmadığı kadar revaçta. Rap müziğin epeyce dinlenenlerine baktığımızda sözlerde arabesk bir yan var. Acıların çocukları mıyız? niye hüznü kendimize bu kadar yakıştırıyoruz sizce?
Acıların çocukları olup olmadığımıza karar veremem ancak bir acının var olduğu kesin. Son devirde salgın, iktisat vs. ile bu acı daha hayli hissediliyor lakin bir yandan da eğlenmek istiyoruz. Hüzün değil de aradığımız bir derinlik var. Müziğin bir biçimde dokunması gerekiyor beşere, o denli bir şey.
Öbür yandan “Bilmem Mi?” yeni bir seyahate çıkmaya hazırlanıyor. Meksikalı pop rock kümesi Reik ile bir remix yayınlayacaksınız. Bu iş birliği nasıl ortaya çıktı?
Müziğimize İspanyolca bir remix’in yakışacağını düşündük, çalıştığım Sony Music şirketinin aracılığıyla Reik ile tanıştık. Meksikalı kümeyle yaptığımız versiyon fazlaca içime sindi. Reggaeton üslubunun İspanyolca ile olan bütünlüğü müzikte hissediliyor. Kendi bestelerimin bu türlü farklı lisanlarda de söyleniyor olması epeyce hoş hissettiriyor. Umuyorum ki sizler de seveceksiniz.
“Dünyaya açılmak” bizim çocukluğumuzun klişesiydi. Siz müziğinizi ne kadar dünyalı buluyorsunuz? “Dünyaya açılmak” üzere bir maksadınız var mı?
Sound olarak direkt dünyalıyım. Dinlemekten hoşlandığım müziklerle Türk müzik külçeşidinin harmanlandığı bir yerdeyim. Neredeyim bilmiyorum. Aslında kendimi bir yere pozisyonlandırmak istemiyorum. İşin içine lisan faktörü girdiğinde Türkçe ile bu topraklarda sonlu kalmış olabiliyoruz fakat Türkçe bilmeyen insanlara da Türkçe müzik dinletebiliriz, aslına bakarsanız örnekleri var. Bu açıdan kendimi biraz daha evrensele yakın hissediyorum diyebilirim.
Frank Sinatra bir röportajında sanatkarlar için “nadas” periyodunun ehemmiyetinden bahseder. Pandemi niçiniyle son iki yıl bir epeyce müzisyen için tercih edilmeyen mecburî bir nadas oldu. Siz bu bahiste ne düşünüyorsunuz?
Bu periyot benim nadasım değil de birinci filizlendiğim periyot oldu. Karantina devirlerinde müziğe hayli vakit ayırabildim. Artık ağırlaşan tempo ötürüsıyla “Keşke daha fazlaca üretseymişim” dediğim bir periyottu. Benim nadasıma daha epeyce var diyebilirim.
“Sadece Sefo konserlerine gidiyorum!”
Sefo’yu bu kadar şimdiki ve merak edilen yapan şey vaktin ruhunu üflüyor olması… Neler yapıyorsunuz, müzik haricinde?
Sınırsız birisiyim. Mantığıma uyan her şeyi yaparım. Sinema ve dizi izlemeyi pek beceremem uyuyakalırım lakin saatlerce bir beat’i tekrar yeniden dinleyebilirim. Biri bana bir şeyler katacaksa onunla vakit geçirmekten zevk alırım. Etkin bir gece ömrüm yok. Yalnızca Sefo konserlerine gidiyorum ve genel olarak yalnız kalmayı seviyorum ancak bir yandan da ailemi özlüyorum. Evdeysem şayet, günde en az 3-4 saat stüdyoda vakit geçiririm. Bir şey yapmasam bile stüdyoda oturmayı seviyorum. Hatta şu an soruları stüdyodan cevaplıyorum…
Sefo’nun sizler için hazırladığı çalma listesi
Bir müzisyen olarak siz kimleri dinliyorsunuz? Okurlarımız için 5 şarkılık bir çalma listesi hazırlamanızı istesek kimler olurdu?
Son vakit içinderda klişe bir karşılık olmaya başladı lakin kulağıma beğenilen gelen her şeyi dinliyorum. Artık beşerler onlara dayatılan değil de kendi istedikleri müzikleri dinliyor, onları çalıyorlar. Bireylerin kurumların çalma listeleri var ve uçsuz bucaksız bir çeşitlilik kelam konusu. Soruya dönecek olursak bir sanatkarın her müziğini değil de her sanatkarın beğendiğim müziğini dinliyorum. Bu yüzden isim vermek istemiyorum ancak en hayli haz aldığım biçim reggaeton, afro ve afro trap diyebilirim.
Okurlarımız için seçtiğim müzikler ise;
Bad Bunny, “Bichiyal”
Sech ve Dj Khaled, “Borracho”
Zubi ve Anuta, “Sugar”
Tainy ve Sean Paul, “Lento”
Bausa ve Apache 207, “ Madonna”
“Bilmem Mi?” ile bir anda her insanın merak ettiği biri hâline geldiniz… Bir kesim merakımızı gidermeye ne dersiniz?
Samsun’da doğdum ve büyüdüm. Hiperaktif bir çocukluk periyodu, heyecanlı bir lisenin akabinde üniversite için İstanbul’a geldim. Müziğe olan ilgim lise senelerında başlamıştı. Amatör biçimde evin müsait bir köşesine konumlanmış ekipmanlara kendi sözlerimi yazıp kaydetmeye başladım. Kayıtlar için evvel müsait bir yer bulmalıydım, ailemden bâtın yapıyordum zira ailem gelecek korkularından dolayı müzikle bu kadar hayli ilgilenmemi istemiyordu. 2019’a kadar süren bu sürtüşme birinci resmi klibim olan “Derdi Ne?” ile son buldu diyebilirim. Devamında yayınladığım single’lar da oldu lakin son vakit içinderda “Bilmem Mi?”nin yarattığı sükse hayatımı şekillendirmeye başladı. kimi vakit komik, kimi vakit gıcık birisiyim. Odak noktam müzik ve en önceliğim üretim diyebilirim.
Teneffüste çocukların daima bir ağızdan “Bilmem Mi?” diye müziğe eşlik ettiği görüntüyü izlediğinizde ne hissettiniz?
Okulda müziğim çalıyor, bu fazlaca beğenilen lakin nakarata geldiğimizde okulun bahçesindeki çocukların bir anda zıplayıp “Bilmem Mi?” diye bağırdığı an benim için “İşte başardım” dediğim andı. Her aklıma geldiğinde tüylerim diken diken oluyor. Bir görüntülük da olsa içimizi ısıtan bu olayın ortasında olmaktan hayli memnunum. Konser yapmak istemiştik, ama güvenlik sorunları niçiniyle okul yönetimi isteğimizi reddetmişti. O okulda, çocukların zıpladığı o yerde konser yapabilmeyi epey isterdim.
Z neslini yakaladığınız ortada… Müziğinizi yaparken siz nelerden besleniyorsunuz? Neler ilham veriyor?
Müzik yaparken yaşadıklarım bir kenara gözlemlediğim durum ve olaylar bana ilham veriyor. Günlük ömür akışında değişen hislerim da müziğimi şekillendiriyor. Bilhassa ilham aldığım spesifik bir şey yok, yalnız çalışırken daha üretken olduğumu söyleyebilirim.
Son çalışmanız “Affetim” yakın vakitte dinleyicilerle buluştu. Rap hiç olmadığı kadar revaçta. Rap müziğin epeyce dinlenenlerine baktığımızda sözlerde arabesk bir yan var. Acıların çocukları mıyız? niye hüznü kendimize bu kadar yakıştırıyoruz sizce?
Acıların çocukları olup olmadığımıza karar veremem ancak bir acının var olduğu kesin. Son devirde salgın, iktisat vs. ile bu acı daha hayli hissediliyor lakin bir yandan da eğlenmek istiyoruz. Hüzün değil de aradığımız bir derinlik var. Müziğin bir biçimde dokunması gerekiyor beşere, o denli bir şey.
Öbür yandan “Bilmem Mi?” yeni bir seyahate çıkmaya hazırlanıyor. Meksikalı pop rock kümesi Reik ile bir remix yayınlayacaksınız. Bu iş birliği nasıl ortaya çıktı?
Müziğimize İspanyolca bir remix’in yakışacağını düşündük, çalıştığım Sony Music şirketinin aracılığıyla Reik ile tanıştık. Meksikalı kümeyle yaptığımız versiyon fazlaca içime sindi. Reggaeton üslubunun İspanyolca ile olan bütünlüğü müzikte hissediliyor. Kendi bestelerimin bu türlü farklı lisanlarda de söyleniyor olması epeyce hoş hissettiriyor. Umuyorum ki sizler de seveceksiniz.
“Dünyaya açılmak” bizim çocukluğumuzun klişesiydi. Siz müziğinizi ne kadar dünyalı buluyorsunuz? “Dünyaya açılmak” üzere bir maksadınız var mı?
Sound olarak direkt dünyalıyım. Dinlemekten hoşlandığım müziklerle Türk müzik külçeşidinin harmanlandığı bir yerdeyim. Neredeyim bilmiyorum. Aslında kendimi bir yere pozisyonlandırmak istemiyorum. İşin içine lisan faktörü girdiğinde Türkçe ile bu topraklarda sonlu kalmış olabiliyoruz fakat Türkçe bilmeyen insanlara da Türkçe müzik dinletebiliriz, aslına bakarsanız örnekleri var. Bu açıdan kendimi biraz daha evrensele yakın hissediyorum diyebilirim.
Frank Sinatra bir röportajında sanatkarlar için “nadas” periyodunun ehemmiyetinden bahseder. Pandemi niçiniyle son iki yıl bir epeyce müzisyen için tercih edilmeyen mecburî bir nadas oldu. Siz bu bahiste ne düşünüyorsunuz?
Bu periyot benim nadasım değil de birinci filizlendiğim periyot oldu. Karantina devirlerinde müziğe hayli vakit ayırabildim. Artık ağırlaşan tempo ötürüsıyla “Keşke daha fazlaca üretseymişim” dediğim bir periyottu. Benim nadasıma daha epeyce var diyebilirim.
“Sadece Sefo konserlerine gidiyorum!”
Sefo’yu bu kadar şimdiki ve merak edilen yapan şey vaktin ruhunu üflüyor olması… Neler yapıyorsunuz, müzik haricinde?
Sınırsız birisiyim. Mantığıma uyan her şeyi yaparım. Sinema ve dizi izlemeyi pek beceremem uyuyakalırım lakin saatlerce bir beat’i tekrar yeniden dinleyebilirim. Biri bana bir şeyler katacaksa onunla vakit geçirmekten zevk alırım. Etkin bir gece ömrüm yok. Yalnızca Sefo konserlerine gidiyorum ve genel olarak yalnız kalmayı seviyorum ancak bir yandan da ailemi özlüyorum. Evdeysem şayet, günde en az 3-4 saat stüdyoda vakit geçiririm. Bir şey yapmasam bile stüdyoda oturmayı seviyorum. Hatta şu an soruları stüdyodan cevaplıyorum…
Sefo’nun sizler için hazırladığı çalma listesi
Bir müzisyen olarak siz kimleri dinliyorsunuz? Okurlarımız için 5 şarkılık bir çalma listesi hazırlamanızı istesek kimler olurdu?
Son vakit içinderda klişe bir karşılık olmaya başladı lakin kulağıma beğenilen gelen her şeyi dinliyorum. Artık beşerler onlara dayatılan değil de kendi istedikleri müzikleri dinliyor, onları çalıyorlar. Bireylerin kurumların çalma listeleri var ve uçsuz bucaksız bir çeşitlilik kelam konusu. Soruya dönecek olursak bir sanatkarın her müziğini değil de her sanatkarın beğendiğim müziğini dinliyorum. Bu yüzden isim vermek istemiyorum ancak en hayli haz aldığım biçim reggaeton, afro ve afro trap diyebilirim.
Okurlarımız için seçtiğim müzikler ise;
Bad Bunny, “Bichiyal”
Sech ve Dj Khaled, “Borracho”
Zubi ve Anuta, “Sugar”
Tainy ve Sean Paul, “Lento”
Bausa ve Apache 207, “ Madonna”