CatWalk
New member
İhsan Dindar – milliyet.com.tr / [email protected]
Nasılsınız? Bu soruyla başlamak istiyorum. Salgın ülke fark etmeksizin tüm insanlığa büyük ziyanlar verdi. Siz bu süreci nasıl geçirdiniz?
Dünyanın dört bir yanında insanların acı çektiğini görüyorum. Bu durum beni derinden üzüyor. Bu salgın her şeyi mahvetti. İnsanların hayatlarına büyük ziyanlar verdi. Tüm dünyadaki insanların bir olup daha kuvvetli bir biçimde durabilmemizi diliyorum. Gibisi bir duruşu biz iki ülkenin insanları olarak sarsıntı üzere afetlerde daha evvel göstermiştik. aslına bakarsan bizler öbür ülkelerle olduğumuzdan epeyce daha yakın olmalıyız.
Pekala sanatsal çalışmalarınız hariç tutarak sormak günlük rutininiz nasıl bu süreçte?
Aslında sanatsal ve gündelik ömrümü hiç ayıramıyorum. Günlük rutinim çerçevesinde sabahları kesinlikle spor yapıyorum. Bunun haricinde hiç aksatmadan sesim için çalışıyorum. Daima operalara çalışıyorum. örneğin bunlardan biri La Traviata’daki Alfredo. Bunun haricinde yeni müziklerim üzerine alıştırmalar yapıyorum. Bu süreçte daha evvel dinleme fırsatı bulamadığım yeni müzikler keşfettim. Yaşadığımız tüm bu aksiliklere karşın kendi içimde optimist kalmaya çalışıyorum. şahsi endişelerimizin üstesinden gelmemiz gerektiğine inanıyorum. Pandemi öncesinde ihmal ettiğimiz insani ilgilerimizi bu süreçle birlikte bir daha kurduğumuzu da söyleyebilirim. Bu periyodunun kuşkusuz en olumsuz yanı dışarıya çıkamamak oldu. Ben de bu yüzden çok sayıda sinema izledim ve kitap okudum. Öte yandan da önümdeki üç yılın programını organize ettim. Sanat benim için asla duraksamaz. Birkaç gün evvel ikinci doz aşımı aldım. Kendimi hayli daha yeterli hissediyorum. Dünyanın dört bir yanına gidebilirim ve konser verebilirim.
Yavaş yavaş sözü yeni albümünüze getirmek istiyorum. Blue Skies: An American Songbook ismini taşıyan albümünüz geçtiğimiz günlerde yayımlandı. Bu albüm ortaya nasıl çıktı?
Ben bu müziklerle büyüdüm. An Amerikan Songbook şemsiyesi altında yer aldıklarını bilmiyordum lakin hayli küçük yaşlarımdan itibaren aşinaydım. Amerika genelinde bu müzikler artık bir geleneğe dönüşmüş durumda. Kutsal bir metin üzere kıymet görüyor. Bir nevi onların müzik İncili üzere. Lakin Bernstein ya da Gershwin bilmek için illâ Amerikalı olmaya gerek yok. Artık bu büyürken dinlediğim bu müzikleri seslendirmiş olmaktan ötürü fazlaca memnunum. Bu müziklerin kimilerini evvelki senelerda konserlerimde seslendiriyordum. Bu albümü yapmak istememdeki bir öbür niye de Frank Sinatra, Ella Fitzgerald, Dean Martin, Nat King Cole ve Nina Simone üzere isimlerin bana zihinsel bir güç vermesidir. Daha evvelki albümlerime kıyasla bu biçimde bir proje için epey daha büyük bir bütçeye muhtaçlık duyduk. Zira büyük bir orkestraya gereksinimimiz oldu. Bir yandan da natürel eser sahiplerinin hakları da var. Ancak baktığınızda artık albümlerin sattığı bir devirde hayatıyoruz. Artık otomobillerde bile cd çalar bulunmuyor. Ben buna direniyorum. Hâlâ cd çaları bulunan bir otomobil kullanıyorum. Beşerler bu biçimde şeylerden vazgeçmemeli.
Ben hatta bu bahiste daha da katıyım. Plak dinlemeyi daha çok tercih eder oldum. Fakat ne yazık ki sizin plağınıza Türkiye’de hiç rastlamadım.
Bu albümün tam da pikapla dinlerken daha fazlaca zevk alınacak bir çalışma olduğunu düşünüyorum. Aile buluşmaları üzere tertiplerde dinlenebilecek müzikler. En düzgün bestekarlar, en güzel aranjörlerin bir ortada yer aldığı bir albüm. Şu sıralar aslına bakarsanız yapacak diğer bir şey de yok. Büyük kalabalıklara karşı son konserimi 31 Ağustos 2019’da vermiştim. Bu albümü biraz da bu yüzden yayımladık. Yapabileceğimiz diğer bir şey kalmadı çünkü.
Konserlere de geleceğim lakin öncesinde bu müzikleri nasıl ve neye göre seçtiğinizi sormak istiyorum. Sanırım 200′ü aşkın müzikten oluşan bir repertuvarın ürünü…
Bu sekiz aylık bir müddetçti benim için. Dinleyip karar vermem gereken bir epey müzikal, caz standardı ya da müzik vardı. Ella Fitzgerald, Dean Martin üzere fazlaca sevdiğim isimleri dinledim kucak dolusu. Bu albüm benim için genç bir çocuğun bir yılbaşı ikramı alması üzere bir şey. ötürüsıyla müziklerim seçim süreci sekiz ay sürdü ve söylemiş olduğiniz üzere 200 şarkılık bir listenin ortasından seçtim. Bu 200 müziğin sayısını birinci etapta 35’e düşürdüm. Akabinde da son sayıya ulaştık.
Nasıl bir ruh halinde ve şartlarda gerçekleşti bu müzik seçim süreci?
Benim özel bir durumum kelam konusu. çoğunlukla seyahat eden bir beşerim. Asya, Afrika, Amerika, Avustralya ve Avrupa’da bir epeyce yere seyahat yapan biriyim. ötürüsıyla bu seyahatlerde kendimle de başbaşayım. Aileme, arkadaşlarıma hoşça kalın diyorum ve onlardan uzaklaşıyorum. Zira ailem Yunanistan yahut New York’tayken ben Japonya yahut Avustralya’da olabiliyorum. Kendimle başbaşa kaldığım bu uzun seyahatler sürecinde sesimi müdafaaya da çalışıyorum. Zira bunu yapmam gerek. Fakat seçtiğim tüm bu müziklerin her biri bana mükemmel hisler hissettiren kesimler. Örneğin Blue Skies bana ülkem Yunanistan’ı hatırlatıyor. Örneğin Nat King Cole’un seslendirdiği ve benim de albümümde yer verdiğim In the Cool of the Day’in bestekarı Manos Hacidakis. Bir Yunan bestekar American Songsbook’un modülü. Bu da benim için hoş bir anı ve gurur kaynağı. Jacques Brel de bir daha bu büyük projede bestesi yer alan kıymetli bir isim. Onun da müziğini seslendirmiş olmak benim için büyük bir gurur. Bu isimler benim gençliğimin, öğrencilik yıllarımın simge isimleri.
Bu sizin 21. albümünüz. Gerçekten olağanüstü bir sayı. Bu ağır çalışmanın ardındaki temel motiivasyon nedir? Çünkü bu bir yandan da çok ağır bir çalışma programı manasına geliyor.
Tutku. En büyük motivasyonum tutku. Yaşamaya dair tutku. Müziğe duyduğum tutku. Yeni yerler ve kültürler keşfetmeye karşı duyduğum tutku. Örneğin bir Çin seyahatim bana pekoldukca açıdan ilham olabiliyor. Seyahat etme fikrini epeyce seviyorum. Bir kentin sokaklarında yürümek ya da müzelerini gezmek, anıtlarını görmek. örneğin farklı ülkelerdeki konserlerimde izleyicilerin reaksiyonlarına tanıklık etmek hoşuma gidiyor. Örneğin Japonya’da izleyiciler fazlaca disiplinli. Ancak Avrupalı dinleyiciler pek o denli değil. Amerika’da bugüne kadar 400’ü aşkın konser verdim. Bir kısmını da Sarah Brightman ile gerçekleştirmiştik. Orası da unutulmaz bir tecrübe.
Bu açıdan gerçekten çok şanslısınız. Pekala 21. albümünüzü mesleğinizde nasıl bir yerde konumlandırıyorsunuz? Blue Skies: An American Songsbook’u nasıl tanımlamayı tercih ediyorsunuz?
Amerika’ya bakacak olursak pop, caz albümü denilebilir. Lakin ben daha epeyce bir cross-over albüm olarak nitelendirmeyi tercih ediyorum. Sonuçta ben bir caz solisti de değilim. Frank Sinatra ya da Dean Martin’den farklı bir biçimde seslendiriyorum. Her vakit yeni şeyleri keşfetmekten zevk alırım. Bu albümün varoluş niçinlerinden biri de bu. Bir gençlik hayalimi gerçekleştiriyorum.
“Türk insanı bana güç veriyor”
Birkaç gün önce toplumsal medya hesabınızdan bu yaz Yunanistan’da vereceğiniz konserleri vilayetân ettiniz. Uzun bir ortadan daha sonra seyirciyle buluşmak nasıl bir his?
Çok keyifli hissediyorum. Geçtiğimiz yaz yalnızca beş konser verebilmiştik. Üstelik seyirci kapasitesinin yalnızca yarısını konsere alabilmiştik. Hepimiz için epeyce kuvvetli bir müddetçti. Yunanistan’ın tüm büyük sanatkarları George Dalaras, Haris Alexiou üzere isimler bu süreçte hiç sahne almadı. Ancak ben her şeye karşın bir şeyler yapmam gerektiğini düşündüm. Daha az bir biçimde olsa da hayata devam ettiğimizi göstermemiz gerektiği kanaatindeyim. bu biçimdece insanlara umudun ve bir hayat ışığının varlığını gorebiliriz. Bu yıl da gibisi tedbirler olacak lakin geçtiğimiz yıla nazaran bir avantajımız var. O da pek çoğumuz aşılandık. Bu da bizi daha inançlı kılıyor. Bu süreçte Yunanistan’ın büyük divası Marinella ile bir konser serimiz olacak.
Pekala sizi Türkiye’de de görebilecek miyiz?
Sanırım 2022 bu hususta daha gerçekçi bir tarih olacak. Lakin Aspendos yahut Bodrum üzere fırsatlar karşıma çıkarsa bu yıl da niye olmasın? Bu yerlerde kendimi hayli uygun hissediyorum. Evvelki senelerda Efes, Bergama, İzmir, Aspendos ve Bodrum üzere yerlerde bulundum. olağanüstü sahnelere sahip bu yerlerde konser verdim. aslına bakarsanız büyükannem de Beyoğlu doğumlu. Onun yardımıyla gündelik yaşama dair kimi Türkçe sözleri de öğrenmiştim. Türkiye’yi ve Türk insanını sahiden epey seviyorum. Türk insanı bana güç veriyor.
Nasılsınız? Bu soruyla başlamak istiyorum. Salgın ülke fark etmeksizin tüm insanlığa büyük ziyanlar verdi. Siz bu süreci nasıl geçirdiniz?
Dünyanın dört bir yanında insanların acı çektiğini görüyorum. Bu durum beni derinden üzüyor. Bu salgın her şeyi mahvetti. İnsanların hayatlarına büyük ziyanlar verdi. Tüm dünyadaki insanların bir olup daha kuvvetli bir biçimde durabilmemizi diliyorum. Gibisi bir duruşu biz iki ülkenin insanları olarak sarsıntı üzere afetlerde daha evvel göstermiştik. aslına bakarsan bizler öbür ülkelerle olduğumuzdan epeyce daha yakın olmalıyız.
Pekala sanatsal çalışmalarınız hariç tutarak sormak günlük rutininiz nasıl bu süreçte?
Aslında sanatsal ve gündelik ömrümü hiç ayıramıyorum. Günlük rutinim çerçevesinde sabahları kesinlikle spor yapıyorum. Bunun haricinde hiç aksatmadan sesim için çalışıyorum. Daima operalara çalışıyorum. örneğin bunlardan biri La Traviata’daki Alfredo. Bunun haricinde yeni müziklerim üzerine alıştırmalar yapıyorum. Bu süreçte daha evvel dinleme fırsatı bulamadığım yeni müzikler keşfettim. Yaşadığımız tüm bu aksiliklere karşın kendi içimde optimist kalmaya çalışıyorum. şahsi endişelerimizin üstesinden gelmemiz gerektiğine inanıyorum. Pandemi öncesinde ihmal ettiğimiz insani ilgilerimizi bu süreçle birlikte bir daha kurduğumuzu da söyleyebilirim. Bu periyodunun kuşkusuz en olumsuz yanı dışarıya çıkamamak oldu. Ben de bu yüzden çok sayıda sinema izledim ve kitap okudum. Öte yandan da önümdeki üç yılın programını organize ettim. Sanat benim için asla duraksamaz. Birkaç gün evvel ikinci doz aşımı aldım. Kendimi hayli daha yeterli hissediyorum. Dünyanın dört bir yanına gidebilirim ve konser verebilirim.
Yavaş yavaş sözü yeni albümünüze getirmek istiyorum. Blue Skies: An American Songbook ismini taşıyan albümünüz geçtiğimiz günlerde yayımlandı. Bu albüm ortaya nasıl çıktı?
Ben bu müziklerle büyüdüm. An Amerikan Songbook şemsiyesi altında yer aldıklarını bilmiyordum lakin hayli küçük yaşlarımdan itibaren aşinaydım. Amerika genelinde bu müzikler artık bir geleneğe dönüşmüş durumda. Kutsal bir metin üzere kıymet görüyor. Bir nevi onların müzik İncili üzere. Lakin Bernstein ya da Gershwin bilmek için illâ Amerikalı olmaya gerek yok. Artık bu büyürken dinlediğim bu müzikleri seslendirmiş olmaktan ötürü fazlaca memnunum. Bu müziklerin kimilerini evvelki senelerda konserlerimde seslendiriyordum. Bu albümü yapmak istememdeki bir öbür niye de Frank Sinatra, Ella Fitzgerald, Dean Martin, Nat King Cole ve Nina Simone üzere isimlerin bana zihinsel bir güç vermesidir. Daha evvelki albümlerime kıyasla bu biçimde bir proje için epey daha büyük bir bütçeye muhtaçlık duyduk. Zira büyük bir orkestraya gereksinimimiz oldu. Bir yandan da natürel eser sahiplerinin hakları da var. Ancak baktığınızda artık albümlerin sattığı bir devirde hayatıyoruz. Artık otomobillerde bile cd çalar bulunmuyor. Ben buna direniyorum. Hâlâ cd çaları bulunan bir otomobil kullanıyorum. Beşerler bu biçimde şeylerden vazgeçmemeli.
Ben hatta bu bahiste daha da katıyım. Plak dinlemeyi daha çok tercih eder oldum. Fakat ne yazık ki sizin plağınıza Türkiye’de hiç rastlamadım.
Bu albümün tam da pikapla dinlerken daha fazlaca zevk alınacak bir çalışma olduğunu düşünüyorum. Aile buluşmaları üzere tertiplerde dinlenebilecek müzikler. En düzgün bestekarlar, en güzel aranjörlerin bir ortada yer aldığı bir albüm. Şu sıralar aslına bakarsanız yapacak diğer bir şey de yok. Büyük kalabalıklara karşı son konserimi 31 Ağustos 2019’da vermiştim. Bu albümü biraz da bu yüzden yayımladık. Yapabileceğimiz diğer bir şey kalmadı çünkü.
Konserlere de geleceğim lakin öncesinde bu müzikleri nasıl ve neye göre seçtiğinizi sormak istiyorum. Sanırım 200′ü aşkın müzikten oluşan bir repertuvarın ürünü…
Bu sekiz aylık bir müddetçti benim için. Dinleyip karar vermem gereken bir epey müzikal, caz standardı ya da müzik vardı. Ella Fitzgerald, Dean Martin üzere fazlaca sevdiğim isimleri dinledim kucak dolusu. Bu albüm benim için genç bir çocuğun bir yılbaşı ikramı alması üzere bir şey. ötürüsıyla müziklerim seçim süreci sekiz ay sürdü ve söylemiş olduğiniz üzere 200 şarkılık bir listenin ortasından seçtim. Bu 200 müziğin sayısını birinci etapta 35’e düşürdüm. Akabinde da son sayıya ulaştık.
Nasıl bir ruh halinde ve şartlarda gerçekleşti bu müzik seçim süreci?
Benim özel bir durumum kelam konusu. çoğunlukla seyahat eden bir beşerim. Asya, Afrika, Amerika, Avustralya ve Avrupa’da bir epeyce yere seyahat yapan biriyim. ötürüsıyla bu seyahatlerde kendimle de başbaşayım. Aileme, arkadaşlarıma hoşça kalın diyorum ve onlardan uzaklaşıyorum. Zira ailem Yunanistan yahut New York’tayken ben Japonya yahut Avustralya’da olabiliyorum. Kendimle başbaşa kaldığım bu uzun seyahatler sürecinde sesimi müdafaaya da çalışıyorum. Zira bunu yapmam gerek. Fakat seçtiğim tüm bu müziklerin her biri bana mükemmel hisler hissettiren kesimler. Örneğin Blue Skies bana ülkem Yunanistan’ı hatırlatıyor. Örneğin Nat King Cole’un seslendirdiği ve benim de albümümde yer verdiğim In the Cool of the Day’in bestekarı Manos Hacidakis. Bir Yunan bestekar American Songsbook’un modülü. Bu da benim için hoş bir anı ve gurur kaynağı. Jacques Brel de bir daha bu büyük projede bestesi yer alan kıymetli bir isim. Onun da müziğini seslendirmiş olmak benim için büyük bir gurur. Bu isimler benim gençliğimin, öğrencilik yıllarımın simge isimleri.
Bu sizin 21. albümünüz. Gerçekten olağanüstü bir sayı. Bu ağır çalışmanın ardındaki temel motiivasyon nedir? Çünkü bu bir yandan da çok ağır bir çalışma programı manasına geliyor.
Tutku. En büyük motivasyonum tutku. Yaşamaya dair tutku. Müziğe duyduğum tutku. Yeni yerler ve kültürler keşfetmeye karşı duyduğum tutku. Örneğin bir Çin seyahatim bana pekoldukca açıdan ilham olabiliyor. Seyahat etme fikrini epeyce seviyorum. Bir kentin sokaklarında yürümek ya da müzelerini gezmek, anıtlarını görmek. örneğin farklı ülkelerdeki konserlerimde izleyicilerin reaksiyonlarına tanıklık etmek hoşuma gidiyor. Örneğin Japonya’da izleyiciler fazlaca disiplinli. Ancak Avrupalı dinleyiciler pek o denli değil. Amerika’da bugüne kadar 400’ü aşkın konser verdim. Bir kısmını da Sarah Brightman ile gerçekleştirmiştik. Orası da unutulmaz bir tecrübe.
Bu açıdan gerçekten çok şanslısınız. Pekala 21. albümünüzü mesleğinizde nasıl bir yerde konumlandırıyorsunuz? Blue Skies: An American Songsbook’u nasıl tanımlamayı tercih ediyorsunuz?
Amerika’ya bakacak olursak pop, caz albümü denilebilir. Lakin ben daha epeyce bir cross-over albüm olarak nitelendirmeyi tercih ediyorum. Sonuçta ben bir caz solisti de değilim. Frank Sinatra ya da Dean Martin’den farklı bir biçimde seslendiriyorum. Her vakit yeni şeyleri keşfetmekten zevk alırım. Bu albümün varoluş niçinlerinden biri de bu. Bir gençlik hayalimi gerçekleştiriyorum.
“Türk insanı bana güç veriyor”
Birkaç gün önce toplumsal medya hesabınızdan bu yaz Yunanistan’da vereceğiniz konserleri vilayetân ettiniz. Uzun bir ortadan daha sonra seyirciyle buluşmak nasıl bir his?
Çok keyifli hissediyorum. Geçtiğimiz yaz yalnızca beş konser verebilmiştik. Üstelik seyirci kapasitesinin yalnızca yarısını konsere alabilmiştik. Hepimiz için epeyce kuvvetli bir müddetçti. Yunanistan’ın tüm büyük sanatkarları George Dalaras, Haris Alexiou üzere isimler bu süreçte hiç sahne almadı. Ancak ben her şeye karşın bir şeyler yapmam gerektiğini düşündüm. Daha az bir biçimde olsa da hayata devam ettiğimizi göstermemiz gerektiği kanaatindeyim. bu biçimdece insanlara umudun ve bir hayat ışığının varlığını gorebiliriz. Bu yıl da gibisi tedbirler olacak lakin geçtiğimiz yıla nazaran bir avantajımız var. O da pek çoğumuz aşılandık. Bu da bizi daha inançlı kılıyor. Bu süreçte Yunanistan’ın büyük divası Marinella ile bir konser serimiz olacak.
Pekala sizi Türkiye’de de görebilecek miyiz?
Sanırım 2022 bu hususta daha gerçekçi bir tarih olacak. Lakin Aspendos yahut Bodrum üzere fırsatlar karşıma çıkarsa bu yıl da niye olmasın? Bu yerlerde kendimi hayli uygun hissediyorum. Evvelki senelerda Efes, Bergama, İzmir, Aspendos ve Bodrum üzere yerlerde bulundum. olağanüstü sahnelere sahip bu yerlerde konser verdim. aslına bakarsanız büyükannem de Beyoğlu doğumlu. Onun yardımıyla gündelik yaşama dair kimi Türkçe sözleri de öğrenmiştim. Türkiye’yi ve Türk insanını sahiden epey seviyorum. Türk insanı bana güç veriyor.