CatWalk
New member
Seray Şahinler – “La Casa de Papel”in sevilen oyuncusu Pedro Alonso bu sefer apayrı bir serüvenle karşımızda. Alonso, birinci romanı “Filipo’nun Kitabı” ile edebiyata temas ediyor ve okuru hipnoz yoluyla yapılan regresyon seansıyla öteki bir yaşama ve vücuda yapılan seyahate davet ediyor. Geçmişine yaptığı bu spiritüel seyahatte, imparatorluk günlerinde doğuda vazifeye giden Romalı asker Filipo olarak reenkarne olan Alonso, tükenmiş ruhuna bir can suyu ararken, keşfettiklerinin ona sunduğu öğretilerin peşine düşüyor.
Alonso, yazarlıkta oyunculukta olduğu kadar becerikli. “Filipo’nun Kitabı”, psikoloji, sosyoloji, mitolojiden beslenen katmanlı bir roman. Muharririn kendi kıssasıyla Filipo’nun serüveni içindeki bağ, okuru da hikayenin içine dahil ediyor. Kitap hem Alonso’nun hem Filipo’nun hikayesi. Kitabın bir öbür kahramanı ise oyuncunun sevgilisi Tatiana. Roman, Tatiana Djordjevic’in ortak çalışmasıyla ortaya çıkan illüstrasyonlarla da dikkat çekiyor. Pedro Alonso ile hem romanı hem “La Casa de Papel”i konuştuk…
Oyuncu Pedro Alonso’dan daha sonra muharrir Pedro Alonso’yla tanıştık. Yazmayla bağlantınızı ne vakit ve nasıl başladı?
ömrüm boyunca, yazmak beni vakit zaman cezbeden bir şeydi. Lakin yıllar uzunluğu muhakkak aralıklarla ne vakit yazmayı denesem beceremediğimi hissediyordum zira muhtemelen her şey epey havada kalıyordu. Öte yandan, (daha yakın bir geçmişte) kimi vakit arkadaşlarıma kolay bir şey söylemek için Whatsapp’tan upuzun bildiriler yazardım. Bu iletiler filtresiz, samimi, söylemek istediğimi direkt aktardığım mesajlardı. Yaklaşık yedi yıl evvel, şahsi manada kendimi derince incelediğim bir periyotta, telefonumda kendi hayatımla ilgili “kurgu dışı” metin başlıkları yazmaya başladığım bir evrak açtım. Üç yıl daha sonra elimde 600 sayfa vardı. Bir gün bir başlık daha attım ve o an bu evrakın son başlığı olduğunu biliyordum. daha sonrasında hepsini bastırdım ve okuması için kendisi de bedelli bir muharrir olan arkadaşıma verdim. Bana “Bu bir kitap, Pedro” dedi. Motamot öyleydi. Bu birinci kitapla (Porto Noruego) kendi anlatım stilimi keşfettim. Lakin kendimden bu biçimdesine dolaysız bir biçimde bahsetmiş olduğumden bu kitabı yayımlayacak yüreği kendimde bulamamıştım.
“Filipo’nun Kitabı” nasıl yola çıktı pekala? Sizi bu öyküye çeken neydi?
“Filipo’nun Kitabı”nın birinci kısmını hayatımın ham gerçeklerinden yola çıkarak yazdım. “La Casa de Papel”in birinci iki döneminin çekimleri bittikten ve bir buçuk yıl durmadan dizi (toplamda üç farklı dizi) çektikten daha sonra, Avrupa seyahatine çıktım. Birinci durağım Paris’ti. Birinci günümde şimdiki partnerim Tatiana Djordjevic ile tanıştım. Öteki şeylerin yanında Tatiana bir hipnoterapist, yani regresyon seanslarıyla evvelki hayatlara gidiyor. Tanıştıktan kısa bir süre daha sonra, bana bir regresyon seansında eşlik etmeyi teklif etti. Bu seansta ben Filipo’ydum. Öbür bir hayatta. Kitapta okuduklarınız, benim bu seansta gördüklerim.
Romanda hipnoz yoluyla bir regresyon seansına ve ardından paralel bir dünyaya geçiyoruz. Filipo’nun kıssası sizin hayatınızdan nasıl izler taşıyor? Filipo ve Pedro’nun kıssası nerede kesişiyor?
“Filipo’nun Kitabı” macera dolu tarihi bir hikaye, bir drama, hatta batılı bir tarafı de var. Lakin her şeyden öte bir arayış kıssası. Benim ömrümün her anında bu vardır: Yoluma ışık tutmama yardımcı olan samimi ve spiritüel bir nizamın sebebini aramak.
Filipo’nun kararları onun varlığıyla da alakalı. Bir yandan seçimler yapmak zorunda kalıyor ancak otoriteye de boyun eğmiyor. Siz roman boyunca Filipo’yla nasıl konuştunuz?
Birinci regresyon seansında gördüğüm şey, öteki hayatımda hayat bulan karakterden, yani benden diğeri değildi. ondan sonrasında vakit ortasında üç regresyon seansı daha yaptık. Bu öteki hayatla tanışmanın bende yarattığı tesir pek kuvvetliydü. Fakat tüm bunları yazıya dökme vakti geldiğinde, öykünün özüne sadık kalmam gerektiğini hissettim. Daha güzel bir performans gösterebilmek için hiç bir şeyi abartmamam yahut yanlış aktarmamam gerektiğini düşündüm. Uzun bir süre, yaşadıklarımı anlatmanın Filipo’nun vaktinde yapamadığı bir şeyi tamamlamama fırsat verdiğine inandım. En sonsunda, görünüşe nazaran aslında ben olan bu Romalı askerin seyahati, kalbe giden yoldu. O denli ki bu yolda kalbimi tüm benliğimle ortaya koydum.
Roman bir öğretiler kitabı tadında. Tarihe, psikolojiye, spiritüalizme, benlik arayışına kadar bir fazlaca şeye şahit oluyoruz. Bu kavramların sizdeki yeri ve değeri neydi?
Ben mantığa epeyce değer veren biriyim, insanlığın ona epey şey borçlu olduğunu düşünüyorum. Fakat son vakit içinderda varoluş algısına dair yapılan açıklama daha farklı bir tıp kavrayış gerektiriyor. Bana göre, tüm açıklamalar gizeme çıkıyor. Kozmosun büyüsü farklı bir bakış açısı arzuluyor. İstiyor ki çağdaş insan “Dünyanın sahibi benim” halinden sıyrılsın. Asıl seyahat gereç olanla kurulan alakadan değil; görünmez olandan doğuyor.
Kitaptaki çizimler de çok etkileyici. İllistürasyonların perde ardını merak ediyorum…
Partnerim Tatiana ve ben, birebir şeylere ilgi ve yakınlık duyuyoruz (bu kitabın oluşum sürecinden de anlaşılabileceği gibi). Öteki şeylerin yanında, ikimiz de bilhassa fotoğraf çizmeyi seviyoruz. Kitaptaki çizimleri Magü’den aldık, Magü; bu kitaba özel ikimizin yaptığı fotoğraflı meditasyonlar. Çizimlerin, Filipo’nun seyahatiyle daha derin bir bağ kurmaya yardımcı olacağını düşündük.
Kitapta sevgiliniz Tatiana Djordjevic’in tartısı da hissediliyor. O bu kitaba nasıl taraf verdi?
Vakitte bu seyahate çıkmam için kapıyı aralayan oydu. O fazlaca özel yeteneklere sahip bir bayan. Zeki. Hassas. Biraz da sihirli. O olmadan bu seyahate çıkmam mutlaka imkânsız olurdu.
“La Casa de Papel”e değinmeden geçmek istemem. Dizide bitmeyen bir aksiyon var. Bu maceranın “Filipo’nun Kitabı”na tesiri oldu mu?
Dürüst olmam gerekirse; hiç tesiri yok. Sırf dizinin çekimleri bittikten daha sonra o denli yorgundum ki, bu beni Avrupa seyahatine çıkmaya ve orada Tatiana’yla tanışmaya itti diyebilirim.
Türklerle kuzen üzereyim
Türkiye’de hayli seviliyorsunuz. Çok hayranınız var. Sizin Türkiye’yle bağınız nasıl?
Türkiye’yi hayli seviyorum. İki yıldan daha kısa bir süre evvel bir ödül almak için Türkiye’ye geldim ve bir biçimde Türklerle kuzen olduğumuz hissine kapıldım. İnsanlarını çok sıcakkanlı ve samimi buldum. Öte yandan, Türkiye’nin doğu ve batı içindeki köprü olması beni bilhassa cezbediyor. Işığının, yemek külçeşidinin, sokaklarındaki hayatın, çarşılarının, müziğinin ve sanatının tezatlığı beni kendine çekiyor. Karma olan her şeye bayılırım.
Berlin roman olabilir
Dizinin beşinci kısmı çabucak hemen yayımlandı. La Casa de Papel macerası sizin içine ne söz ediyor? Dizinin bu derece sevilmesini neye bağlıyorsunuz? Ve Berlin’in?
Dünyanın dört bir yanındaki beşerlerle kalpten bağ kurmak nitekim mucizevi bir şey. Bunun için son derece minnettarım, bu biçimde bir şeyi yakalamanın kolay olmadığını biliyorum. Bana verdikleri takviyesi, her gün işime daha sıkı sarılarak onurlandırmaya çalışıyorum. Berlin üzere güvenilmez bir karakterle bu kadar insanın bu biçimdesine özel bir bağ kurması insanı roman yazmaya itecek güçte. Tahminen bir gün bunu yaparım.
İstanbul’a geliyor
Kıymetli not… Pedro Alonso, yeni kitabıyla 14-15 Ekim’de İstanbul’da olacak. Alonso 14 Ekim Perşembe akşamı 20.00’de Köprü Atölye Kitap Kulübü’nde sıra dışı kitabına dair tüm satırbaşlarının konuşulacağı çevrimiçi bir aktifliğe konuk olacak. 16 Ekim’de ise D&R Kitap Fuarı kapsamında İstinyePark D&R’da, 17 Ekim Pazar günü ise Akasya Acıbadem D&R’da 12.00-14.00 saatleri içinde düzenlenecek imza günlerinde okurlarıyla bir ortaya gelecek.
Alonso, yazarlıkta oyunculukta olduğu kadar becerikli. “Filipo’nun Kitabı”, psikoloji, sosyoloji, mitolojiden beslenen katmanlı bir roman. Muharririn kendi kıssasıyla Filipo’nun serüveni içindeki bağ, okuru da hikayenin içine dahil ediyor. Kitap hem Alonso’nun hem Filipo’nun hikayesi. Kitabın bir öbür kahramanı ise oyuncunun sevgilisi Tatiana. Roman, Tatiana Djordjevic’in ortak çalışmasıyla ortaya çıkan illüstrasyonlarla da dikkat çekiyor. Pedro Alonso ile hem romanı hem “La Casa de Papel”i konuştuk…
Oyuncu Pedro Alonso’dan daha sonra muharrir Pedro Alonso’yla tanıştık. Yazmayla bağlantınızı ne vakit ve nasıl başladı?
ömrüm boyunca, yazmak beni vakit zaman cezbeden bir şeydi. Lakin yıllar uzunluğu muhakkak aralıklarla ne vakit yazmayı denesem beceremediğimi hissediyordum zira muhtemelen her şey epey havada kalıyordu. Öte yandan, (daha yakın bir geçmişte) kimi vakit arkadaşlarıma kolay bir şey söylemek için Whatsapp’tan upuzun bildiriler yazardım. Bu iletiler filtresiz, samimi, söylemek istediğimi direkt aktardığım mesajlardı. Yaklaşık yedi yıl evvel, şahsi manada kendimi derince incelediğim bir periyotta, telefonumda kendi hayatımla ilgili “kurgu dışı” metin başlıkları yazmaya başladığım bir evrak açtım. Üç yıl daha sonra elimde 600 sayfa vardı. Bir gün bir başlık daha attım ve o an bu evrakın son başlığı olduğunu biliyordum. daha sonrasında hepsini bastırdım ve okuması için kendisi de bedelli bir muharrir olan arkadaşıma verdim. Bana “Bu bir kitap, Pedro” dedi. Motamot öyleydi. Bu birinci kitapla (Porto Noruego) kendi anlatım stilimi keşfettim. Lakin kendimden bu biçimdesine dolaysız bir biçimde bahsetmiş olduğumden bu kitabı yayımlayacak yüreği kendimde bulamamıştım.
“Filipo’nun Kitabı” nasıl yola çıktı pekala? Sizi bu öyküye çeken neydi?
“Filipo’nun Kitabı”nın birinci kısmını hayatımın ham gerçeklerinden yola çıkarak yazdım. “La Casa de Papel”in birinci iki döneminin çekimleri bittikten ve bir buçuk yıl durmadan dizi (toplamda üç farklı dizi) çektikten daha sonra, Avrupa seyahatine çıktım. Birinci durağım Paris’ti. Birinci günümde şimdiki partnerim Tatiana Djordjevic ile tanıştım. Öteki şeylerin yanında Tatiana bir hipnoterapist, yani regresyon seanslarıyla evvelki hayatlara gidiyor. Tanıştıktan kısa bir süre daha sonra, bana bir regresyon seansında eşlik etmeyi teklif etti. Bu seansta ben Filipo’ydum. Öbür bir hayatta. Kitapta okuduklarınız, benim bu seansta gördüklerim.
Romanda hipnoz yoluyla bir regresyon seansına ve ardından paralel bir dünyaya geçiyoruz. Filipo’nun kıssası sizin hayatınızdan nasıl izler taşıyor? Filipo ve Pedro’nun kıssası nerede kesişiyor?
“Filipo’nun Kitabı” macera dolu tarihi bir hikaye, bir drama, hatta batılı bir tarafı de var. Lakin her şeyden öte bir arayış kıssası. Benim ömrümün her anında bu vardır: Yoluma ışık tutmama yardımcı olan samimi ve spiritüel bir nizamın sebebini aramak.
Filipo’nun kararları onun varlığıyla da alakalı. Bir yandan seçimler yapmak zorunda kalıyor ancak otoriteye de boyun eğmiyor. Siz roman boyunca Filipo’yla nasıl konuştunuz?
Birinci regresyon seansında gördüğüm şey, öteki hayatımda hayat bulan karakterden, yani benden diğeri değildi. ondan sonrasında vakit ortasında üç regresyon seansı daha yaptık. Bu öteki hayatla tanışmanın bende yarattığı tesir pek kuvvetliydü. Fakat tüm bunları yazıya dökme vakti geldiğinde, öykünün özüne sadık kalmam gerektiğini hissettim. Daha güzel bir performans gösterebilmek için hiç bir şeyi abartmamam yahut yanlış aktarmamam gerektiğini düşündüm. Uzun bir süre, yaşadıklarımı anlatmanın Filipo’nun vaktinde yapamadığı bir şeyi tamamlamama fırsat verdiğine inandım. En sonsunda, görünüşe nazaran aslında ben olan bu Romalı askerin seyahati, kalbe giden yoldu. O denli ki bu yolda kalbimi tüm benliğimle ortaya koydum.
Roman bir öğretiler kitabı tadında. Tarihe, psikolojiye, spiritüalizme, benlik arayışına kadar bir fazlaca şeye şahit oluyoruz. Bu kavramların sizdeki yeri ve değeri neydi?
Ben mantığa epeyce değer veren biriyim, insanlığın ona epey şey borçlu olduğunu düşünüyorum. Fakat son vakit içinderda varoluş algısına dair yapılan açıklama daha farklı bir tıp kavrayış gerektiriyor. Bana göre, tüm açıklamalar gizeme çıkıyor. Kozmosun büyüsü farklı bir bakış açısı arzuluyor. İstiyor ki çağdaş insan “Dünyanın sahibi benim” halinden sıyrılsın. Asıl seyahat gereç olanla kurulan alakadan değil; görünmez olandan doğuyor.
Kitaptaki çizimler de çok etkileyici. İllistürasyonların perde ardını merak ediyorum…
Partnerim Tatiana ve ben, birebir şeylere ilgi ve yakınlık duyuyoruz (bu kitabın oluşum sürecinden de anlaşılabileceği gibi). Öteki şeylerin yanında, ikimiz de bilhassa fotoğraf çizmeyi seviyoruz. Kitaptaki çizimleri Magü’den aldık, Magü; bu kitaba özel ikimizin yaptığı fotoğraflı meditasyonlar. Çizimlerin, Filipo’nun seyahatiyle daha derin bir bağ kurmaya yardımcı olacağını düşündük.
Kitapta sevgiliniz Tatiana Djordjevic’in tartısı da hissediliyor. O bu kitaba nasıl taraf verdi?
Vakitte bu seyahate çıkmam için kapıyı aralayan oydu. O fazlaca özel yeteneklere sahip bir bayan. Zeki. Hassas. Biraz da sihirli. O olmadan bu seyahate çıkmam mutlaka imkânsız olurdu.
“La Casa de Papel”e değinmeden geçmek istemem. Dizide bitmeyen bir aksiyon var. Bu maceranın “Filipo’nun Kitabı”na tesiri oldu mu?
Dürüst olmam gerekirse; hiç tesiri yok. Sırf dizinin çekimleri bittikten daha sonra o denli yorgundum ki, bu beni Avrupa seyahatine çıkmaya ve orada Tatiana’yla tanışmaya itti diyebilirim.
Türklerle kuzen üzereyim
Türkiye’de hayli seviliyorsunuz. Çok hayranınız var. Sizin Türkiye’yle bağınız nasıl?
Türkiye’yi hayli seviyorum. İki yıldan daha kısa bir süre evvel bir ödül almak için Türkiye’ye geldim ve bir biçimde Türklerle kuzen olduğumuz hissine kapıldım. İnsanlarını çok sıcakkanlı ve samimi buldum. Öte yandan, Türkiye’nin doğu ve batı içindeki köprü olması beni bilhassa cezbediyor. Işığının, yemek külçeşidinin, sokaklarındaki hayatın, çarşılarının, müziğinin ve sanatının tezatlığı beni kendine çekiyor. Karma olan her şeye bayılırım.
Berlin roman olabilir
Dizinin beşinci kısmı çabucak hemen yayımlandı. La Casa de Papel macerası sizin içine ne söz ediyor? Dizinin bu derece sevilmesini neye bağlıyorsunuz? Ve Berlin’in?
Dünyanın dört bir yanındaki beşerlerle kalpten bağ kurmak nitekim mucizevi bir şey. Bunun için son derece minnettarım, bu biçimde bir şeyi yakalamanın kolay olmadığını biliyorum. Bana verdikleri takviyesi, her gün işime daha sıkı sarılarak onurlandırmaya çalışıyorum. Berlin üzere güvenilmez bir karakterle bu kadar insanın bu biçimdesine özel bir bağ kurması insanı roman yazmaya itecek güçte. Tahminen bir gün bunu yaparım.
İstanbul’a geliyor
Kıymetli not… Pedro Alonso, yeni kitabıyla 14-15 Ekim’de İstanbul’da olacak. Alonso 14 Ekim Perşembe akşamı 20.00’de Köprü Atölye Kitap Kulübü’nde sıra dışı kitabına dair tüm satırbaşlarının konuşulacağı çevrimiçi bir aktifliğe konuk olacak. 16 Ekim’de ise D&R Kitap Fuarı kapsamında İstinyePark D&R’da, 17 Ekim Pazar günü ise Akasya Acıbadem D&R’da 12.00-14.00 saatleri içinde düzenlenecek imza günlerinde okurlarıyla bir ortaya gelecek.