CatWalk
New member
İhsan Dindar – Milliyet.com.tr / [email protected]
Pandemi günleri nasıl geçiyor. Halet-i ruhhiyeniz nasıl?
Aslında her insanın üzere. Herkes nasıl geçiriyorsa ben de o denli yaşıyorum. Öte epeyce küçük bir topluluk ortasında yaşamaktayım. Zamanınım büyük bir kısmını stüdyomda çalışmakla geçirmekteyim. Pandemi öncesinde de emsal bir rutinim vardı. O açıdan bakıldığında hayatımda epeyce da değişen bir şey olmadı. Ancak evet, fazlaca sıra dışı bir zamandayız. Permormans sergilemeye orta verdim ve hayatımdaki daha bir hayli şey durdu.
Yanılmıyorsam çöldeki bu stüdyonuz aynız amanda sizin ömür alanınız. Oraya taşınma hikâyeniz neydi?
Evvelden Tel-Aviv’de yaşıyordum. Ancak daha doğal ortamları ve tabiatın kendisini seviyorum. Bir tarihte bu yeri ziyaret etmiştim. tekrar da dönmek istemedim açıkçası. daha sonrasında da stüdyomu ve yaşadığı o küçük alanı buraya kurdum. Dokuz yıldır da buradayım. Çöl için sıcak derler lakin kimi vakit kent merkezleri çölden daha sıcak olabiliyor. Buradaki yüksek nem dert doğal.
Pek çok müzisyen hayatlarının belli bölümlerini bir deniz ya da göl kıyısında geçiriyor. Orman içinde yaşayanı da duydum. Lakin çöl pek duyulmuş bir şey değil. Bu tercihinizin sebebi ne?
Aslında bakarsanız bu bir tercih değil. Yaşadığım coğrafyada pek de diğer seçeneğim yok. İsrail küçük bir ülke. Deniz kıyısındaki rastgele bir yerde yaşamak da pek maliyetli. Bu yüzden seçim yapma konusunda alternatiflerim yoktu. Yalnızca kentten uzaklaşmam gerekiyordu. İki aylık deneme sürecimden daha sonra da burada kalmaya karar verdim.
Pandemi döneminde stüdoyadaki geçirdiğiniz vakit belirli ki üretkenliğinizi de arttırmış. Önce Guruji artık de Majan müzikleri geldi… Manasını sorarak başlamak istiyorum.
Guruji, Hintçede usta demek. Hindistan’daki müzikal bir geleneğin yansıması hem de. Rastgele bir enstrumanı bu gurujiler aracılığıyla çalmayı öğreniyorsunuz. pek eski bir gelenek.
Müzikleri dinlediğim de Hint tesirini hissedebiliyoruz. Bu tesir, Hindistan’a yaptığınız seyahatin bir kararı mu?
Günün birinde Hint enstrumanları öğrenmek üzere bir hayalim vardı. 2017 yılında birkaç ayımı Hindistan’da geçirmiştim. Bu müddet boyunca bir guruji eşliğinde Hint vurmalı çalgısı tablayı çalmayı öğrendim. Ülkesinde fazlaca güzel tanınan bir o kadar da yeterli eğitim veren bir hocaydı. Günün değerli bir kısmını birlikte pratik yapmaya ayırıyorduk. Bu benim için unutulmaz bir tecrübe oldu ve olağan olarak ki de bu çalışmalarımı etkiledi.
Hint müziği ile İsrail müziği içinde ne üzere benzerlikler yahut farklılıklar dikkatinizi çekti?
Bence her müziğin bir benzerliği var. Ortalarında fazlaca büyük farklar yok. Her coğrafya da kaçınılmaz bir halde etrafındaki yerlerin müziğinden etkileniyor ve besleniyor. Hint enstrumanlarının da Batı’ya gitgide yalnızca form değiştirdiğini görüyoruz. Hindistan’daki sitar, Türkiye’de bağlamaya dönüyor. Katman, darbuka oluyor. Ortadaki tek farklılık bence teknikte kelam konusu.
Bu projede tüm enstumanlarda sizin imzanız var. niye böyle yapmayı tercih ettiniz? Bu bir meydan okuma mı?
Bu yalnızca işi yapmak istediğim haldı. Ancak evet bir nevi bir meydan okumaydı da diyebiliriz. bununla birlikte biraz da merak. Yeni şeyler öğrenmeyi seviyorum. olağan olarak bu çaldıklarımda virtüöz olduğumu söyleyemem.
Bu Hindistan seyahati ve bu seyahat daha sonrasında ortaya çıkan üretimler sizin müzikal seyahatinizde köklü değişimlere niye oldu mu?
Hakikaten bilemiyorum. Birbirinden epey farklı yapılarda ve yerlerdeki müzikleri dinliyorum. Bu müziklerin nereden geldiklerinin de bir ehemmiyeti yok aslında. Bilhassa bu internet çağında Türkiye’de yaşayıp Japonya’daki bir müzisyenden ilham almanız pekâlâ mümkün. Yani o yüzden benim de temel yapmaya çalıştığım şey mümkün mertebe farklı müzikleri dinlemek. Bunu yaparken de epeyce düşünmek yerine akışına bırakmayı tercihe diyorum. En nihayetinde de de kayıt düğmesine basıp ortaya yeni şeyler çıkarıyorum.
Majan’a baktığımızda tıpkı seyahatin bir ürünü olduğunu görüyoruz. Majan ne demek ve nasıl bir hikâyesi var?
Majan bu eğitim sırasında insanların birbirine hitap haliydi. Ben de bundan epey etkilendim ve Guruji’den daha sonraki müziğe bu ismi verdim. aslına bakarsanız ikisi de hem de kaydedildi.
Pekala bundan daha sonrasında ne olacak? Bu seyahat nasıl devam edecek?
Hindistan seyahatim bile bir plan dahilinde değildi. O yüzden bundan daha sonrasında süreç nasıl işleyecek bir fikrim yok. Şu an için bir techno projesi üzerinde çalışıyorum. Biraz karanlık bir iş olacak. Lakin karamsar değil.
Ülkemde sevilen ve müzikleri da pek çok mekânda çalan birisiniz. Türkiye’de bu derece karşılık bulmayı bekliyor muydunuz? Sizi şaşırtı mı bu ilgi?
Bu ilgiyi olağan olarak beklemezdim fakat niçinlerini de anlayabiliyorum. Kültürlerimiz içinde bir epey benzerlik var. Müzik de bunlardan biri. Bundan ötürü de büyük memnunluk duyuyorum.
Türkçe müzikle ilgileniyor musunuz? Dinlediğiniz birileri var mı?
İsimleri söylem etmede güzel sayılmam fakat bilhassa 70’li yılların saykodelik Türkçe müziği fazlaca hoşuma gidiyor. Erkin Koray, Selda Bağcan üzere isimler bana ilham oldu. Fakat günümüz müziğin dair şeyler genel manada pek takip etmiyorum. Genelde daha eski şeyleri dinlemeyi yeğliyorum.
niye?
Bilmem. Sanırım bana daha yakın.
Bu süreçte Melike Şahin ile de ortak bir çalışmaya imza atmıştınız? O süreç nasıl gelişti? Devamı da gelir mi?
İstanbul’da olduğum bir devirde tanışmıştık. daha sonrasında birlikte iş yapmaya karar verdik. Her şeyi internet üzerinden yürüttük.
Pandemi günleri nasıl geçiyor. Halet-i ruhhiyeniz nasıl?
Aslında her insanın üzere. Herkes nasıl geçiriyorsa ben de o denli yaşıyorum. Öte epeyce küçük bir topluluk ortasında yaşamaktayım. Zamanınım büyük bir kısmını stüdyomda çalışmakla geçirmekteyim. Pandemi öncesinde de emsal bir rutinim vardı. O açıdan bakıldığında hayatımda epeyce da değişen bir şey olmadı. Ancak evet, fazlaca sıra dışı bir zamandayız. Permormans sergilemeye orta verdim ve hayatımdaki daha bir hayli şey durdu.
Yanılmıyorsam çöldeki bu stüdyonuz aynız amanda sizin ömür alanınız. Oraya taşınma hikâyeniz neydi?
Evvelden Tel-Aviv’de yaşıyordum. Ancak daha doğal ortamları ve tabiatın kendisini seviyorum. Bir tarihte bu yeri ziyaret etmiştim. tekrar da dönmek istemedim açıkçası. daha sonrasında da stüdyomu ve yaşadığı o küçük alanı buraya kurdum. Dokuz yıldır da buradayım. Çöl için sıcak derler lakin kimi vakit kent merkezleri çölden daha sıcak olabiliyor. Buradaki yüksek nem dert doğal.
Pek çok müzisyen hayatlarının belli bölümlerini bir deniz ya da göl kıyısında geçiriyor. Orman içinde yaşayanı da duydum. Lakin çöl pek duyulmuş bir şey değil. Bu tercihinizin sebebi ne?
Aslında bakarsanız bu bir tercih değil. Yaşadığım coğrafyada pek de diğer seçeneğim yok. İsrail küçük bir ülke. Deniz kıyısındaki rastgele bir yerde yaşamak da pek maliyetli. Bu yüzden seçim yapma konusunda alternatiflerim yoktu. Yalnızca kentten uzaklaşmam gerekiyordu. İki aylık deneme sürecimden daha sonra da burada kalmaya karar verdim.
Pandemi döneminde stüdoyadaki geçirdiğiniz vakit belirli ki üretkenliğinizi de arttırmış. Önce Guruji artık de Majan müzikleri geldi… Manasını sorarak başlamak istiyorum.
Guruji, Hintçede usta demek. Hindistan’daki müzikal bir geleneğin yansıması hem de. Rastgele bir enstrumanı bu gurujiler aracılığıyla çalmayı öğreniyorsunuz. pek eski bir gelenek.
Müzikleri dinlediğim de Hint tesirini hissedebiliyoruz. Bu tesir, Hindistan’a yaptığınız seyahatin bir kararı mu?
Günün birinde Hint enstrumanları öğrenmek üzere bir hayalim vardı. 2017 yılında birkaç ayımı Hindistan’da geçirmiştim. Bu müddet boyunca bir guruji eşliğinde Hint vurmalı çalgısı tablayı çalmayı öğrendim. Ülkesinde fazlaca güzel tanınan bir o kadar da yeterli eğitim veren bir hocaydı. Günün değerli bir kısmını birlikte pratik yapmaya ayırıyorduk. Bu benim için unutulmaz bir tecrübe oldu ve olağan olarak ki de bu çalışmalarımı etkiledi.
Hint müziği ile İsrail müziği içinde ne üzere benzerlikler yahut farklılıklar dikkatinizi çekti?
Bence her müziğin bir benzerliği var. Ortalarında fazlaca büyük farklar yok. Her coğrafya da kaçınılmaz bir halde etrafındaki yerlerin müziğinden etkileniyor ve besleniyor. Hint enstrumanlarının da Batı’ya gitgide yalnızca form değiştirdiğini görüyoruz. Hindistan’daki sitar, Türkiye’de bağlamaya dönüyor. Katman, darbuka oluyor. Ortadaki tek farklılık bence teknikte kelam konusu.
Bu projede tüm enstumanlarda sizin imzanız var. niye böyle yapmayı tercih ettiniz? Bu bir meydan okuma mı?
Bu yalnızca işi yapmak istediğim haldı. Ancak evet bir nevi bir meydan okumaydı da diyebiliriz. bununla birlikte biraz da merak. Yeni şeyler öğrenmeyi seviyorum. olağan olarak bu çaldıklarımda virtüöz olduğumu söyleyemem.
Bu Hindistan seyahati ve bu seyahat daha sonrasında ortaya çıkan üretimler sizin müzikal seyahatinizde köklü değişimlere niye oldu mu?
Hakikaten bilemiyorum. Birbirinden epey farklı yapılarda ve yerlerdeki müzikleri dinliyorum. Bu müziklerin nereden geldiklerinin de bir ehemmiyeti yok aslında. Bilhassa bu internet çağında Türkiye’de yaşayıp Japonya’daki bir müzisyenden ilham almanız pekâlâ mümkün. Yani o yüzden benim de temel yapmaya çalıştığım şey mümkün mertebe farklı müzikleri dinlemek. Bunu yaparken de epeyce düşünmek yerine akışına bırakmayı tercihe diyorum. En nihayetinde de de kayıt düğmesine basıp ortaya yeni şeyler çıkarıyorum.
Majan’a baktığımızda tıpkı seyahatin bir ürünü olduğunu görüyoruz. Majan ne demek ve nasıl bir hikâyesi var?
Majan bu eğitim sırasında insanların birbirine hitap haliydi. Ben de bundan epey etkilendim ve Guruji’den daha sonraki müziğe bu ismi verdim. aslına bakarsanız ikisi de hem de kaydedildi.
Pekala bundan daha sonrasında ne olacak? Bu seyahat nasıl devam edecek?
Hindistan seyahatim bile bir plan dahilinde değildi. O yüzden bundan daha sonrasında süreç nasıl işleyecek bir fikrim yok. Şu an için bir techno projesi üzerinde çalışıyorum. Biraz karanlık bir iş olacak. Lakin karamsar değil.
Ülkemde sevilen ve müzikleri da pek çok mekânda çalan birisiniz. Türkiye’de bu derece karşılık bulmayı bekliyor muydunuz? Sizi şaşırtı mı bu ilgi?
Bu ilgiyi olağan olarak beklemezdim fakat niçinlerini de anlayabiliyorum. Kültürlerimiz içinde bir epey benzerlik var. Müzik de bunlardan biri. Bundan ötürü de büyük memnunluk duyuyorum.
Türkçe müzikle ilgileniyor musunuz? Dinlediğiniz birileri var mı?
İsimleri söylem etmede güzel sayılmam fakat bilhassa 70’li yılların saykodelik Türkçe müziği fazlaca hoşuma gidiyor. Erkin Koray, Selda Bağcan üzere isimler bana ilham oldu. Fakat günümüz müziğin dair şeyler genel manada pek takip etmiyorum. Genelde daha eski şeyleri dinlemeyi yeğliyorum.
niye?
Bilmem. Sanırım bana daha yakın.
Bu süreçte Melike Şahin ile de ortak bir çalışmaya imza atmıştınız? O süreç nasıl gelişti? Devamı da gelir mi?
İstanbul’da olduğum bir devirde tanışmıştık. daha sonrasında birlikte iş yapmaya karar verdik. Her şeyi internet üzerinden yürüttük.