CatWalk
New member
Seray Şahinler “Allah kahretsin, burada aile yaşıyor. Kapıya vurup durmayın. Açmayacağım o kapıyı. Duymuyorum sizi artık… Defolun!” Sanayi Mahallesi’nin ortasında kurulan, boş bir metal kesim atölyesini çağdaş bir sanat merkezine dönüştüren K! Kültüral Performing Arts, dördüncü dönemine yeni oyunlarıyla devam ediyor. Kültüral’ın yeni oyunu “AB Uyumlu Aile”, Eylül’de dijital prömiyeriyle izleyiciyle buluşacak.
Şenay Tanrıvermiş’in yazdığı, Yağmur Yağmur’un yönettiği oyun inanç, bağlılık, aile, sistem, iktidar, cinsiyet, kimlik, sıkışmışlık ve ortada kalmışlık üzere kavramların sorgulandığı çarpıcı bir tecrübe. “AB Uyumlu Aile”, anne-baba ve iki kızdan oluşan “basit” bir ailenin gözünden dünyaya modernite satanlara sesleniyor. kuvvetli metaforlarla bezenmiş oyunda günümüz modernizminin ve refah anlayışının iki yüzünü ulus, aile, bayan, vücut üzerinden okuyabiliyorsunuz.
Otorite, güç, öteki olma ve sonlar… Renkli, coşkulu, bununla birlikte karanlık da olan bu ‘tuhaf aile’; monoton hayatlarının gündelik sıkıntılarında sıkışırken, bu bozuk senfoninin her bir dişlisini süratle birbirine geçiriyor.
Yesyeni bir dijital yorum
Pandemi sürecinde pek oyun dijitale aktarıldı, dijital çekimlerle izleyiciyle buluştu. K! Kültüral, bu buluşmaya yesyeni bir boyut kazandırmış ve oyunu dokuz farklı kamerayla çekmiş. Tiyatronun sinematografik bir gözle yeni yorumu seyirci dramaturjisi açısından da yepisyeni bir tecrübe. Oyuncuları ve sahneyi farklı açılardan görmek, kıssayı göz ortasında gözle bir daha yorumlamak üzere. Oyun ortada kalmışlığı, kimliksizleşmeyi veyahut kimliğin esiri olmayı, günümüz şartlarında güncellenen “aidiyet” kavramını sorgulayarak izleyiciyi hem sarsıyor hem “rahatsız ediyor”
“AB Uyumlu Aile”, K! Kültüral’ın “Paravanlar”, “Oda Komşum Wagner” üzere izleyeni sarsan, tiyatroya orijinal bir anlayışla bedel katan izlenmesi keyifli lakin bir o kadar sıkıntı bir oyun.
Görmek ya da görmemek her şeyin tonunu belirliyor
“İletişimsizlik, ortada kalmışlık, yıkılan hassasiyetler, çürüme ve çağımızın en büyük hastalığı olan güvensizlik, sıkı sıkıya tutunmaya çalıştığımız fakat artık asla tutunamadığımız kıymetlerin yok oluşu üzere temalar etrafında dolaşıyoruz” diyen direktör Yağmur Yağmur, “AB Uyumlu Aile”yi şu biçimde anlatıyor: “Dinamik, fizikî ve imajinatif bir anlatı lisanı geliştirmeye çalıştık. Çekim teknikleri de farklı bir lisan yaratmaya imkan sağlıyor. Havada asılı kalmış sıkışık bir uzam üzerinde, ortaya uzaklık koyan fakat; samimi de olabilen bir lisan yakaladığımızı düşünüyorum. İletişimsizliğin tonunu görme biçimimiz oyunun yapısının belirleyici ögesi oldu diyebilirim. Görme ya da görmezden gelme biçimlerimiz her şeyin tonunu belirliyor bana kalırsa. Dayanılmaz bir süratle ve vefata koşan bir canlılıkla geçiyor ömrümüz, tatlı bir çürümenin kucağında…”
Şenay Tanrıvermiş’in yazdığı, Yağmur Yağmur’un yönettiği oyun inanç, bağlılık, aile, sistem, iktidar, cinsiyet, kimlik, sıkışmışlık ve ortada kalmışlık üzere kavramların sorgulandığı çarpıcı bir tecrübe. “AB Uyumlu Aile”, anne-baba ve iki kızdan oluşan “basit” bir ailenin gözünden dünyaya modernite satanlara sesleniyor. kuvvetli metaforlarla bezenmiş oyunda günümüz modernizminin ve refah anlayışının iki yüzünü ulus, aile, bayan, vücut üzerinden okuyabiliyorsunuz.
Otorite, güç, öteki olma ve sonlar… Renkli, coşkulu, bununla birlikte karanlık da olan bu ‘tuhaf aile’; monoton hayatlarının gündelik sıkıntılarında sıkışırken, bu bozuk senfoninin her bir dişlisini süratle birbirine geçiriyor.
Yesyeni bir dijital yorum
Pandemi sürecinde pek oyun dijitale aktarıldı, dijital çekimlerle izleyiciyle buluştu. K! Kültüral, bu buluşmaya yesyeni bir boyut kazandırmış ve oyunu dokuz farklı kamerayla çekmiş. Tiyatronun sinematografik bir gözle yeni yorumu seyirci dramaturjisi açısından da yepisyeni bir tecrübe. Oyuncuları ve sahneyi farklı açılardan görmek, kıssayı göz ortasında gözle bir daha yorumlamak üzere. Oyun ortada kalmışlığı, kimliksizleşmeyi veyahut kimliğin esiri olmayı, günümüz şartlarında güncellenen “aidiyet” kavramını sorgulayarak izleyiciyi hem sarsıyor hem “rahatsız ediyor”
“AB Uyumlu Aile”, K! Kültüral’ın “Paravanlar”, “Oda Komşum Wagner” üzere izleyeni sarsan, tiyatroya orijinal bir anlayışla bedel katan izlenmesi keyifli lakin bir o kadar sıkıntı bir oyun.
Görmek ya da görmemek her şeyin tonunu belirliyor
“İletişimsizlik, ortada kalmışlık, yıkılan hassasiyetler, çürüme ve çağımızın en büyük hastalığı olan güvensizlik, sıkı sıkıya tutunmaya çalıştığımız fakat artık asla tutunamadığımız kıymetlerin yok oluşu üzere temalar etrafında dolaşıyoruz” diyen direktör Yağmur Yağmur, “AB Uyumlu Aile”yi şu biçimde anlatıyor: “Dinamik, fizikî ve imajinatif bir anlatı lisanı geliştirmeye çalıştık. Çekim teknikleri de farklı bir lisan yaratmaya imkan sağlıyor. Havada asılı kalmış sıkışık bir uzam üzerinde, ortaya uzaklık koyan fakat; samimi de olabilen bir lisan yakaladığımızı düşünüyorum. İletişimsizliğin tonunu görme biçimimiz oyunun yapısının belirleyici ögesi oldu diyebilirim. Görme ya da görmezden gelme biçimlerimiz her şeyin tonunu belirliyor bana kalırsa. Dayanılmaz bir süratle ve vefata koşan bir canlılıkla geçiyor ömrümüz, tatlı bir çürümenin kucağında…”