CatWalk
New member
Efnan Atmaca – Pandemi, yangınlar, seller derken dünyanın geleceği için ümitsizliğe düştüğümüz bugünlerde gördüğümüz bir dokunuş her şeyin hoş olacağına dair hoş tohumlar eker içimize. Yolunuz Ayvalık’a düşerse Küçükköy’e bir uğrayın ve ne demek istediğimi görün! Burası taş meskenleri, doğal yapısıyla civardaki köylerden biri fakat onu özel kılan Simay ve Eray Dinç isimli iki kardeşin yedi yıl evvel başlatmış olduğu proje. Aileleriyle yazlarını burada geçiren iki kardeş Küçükköy’ü bir sanat köyü yapmak için kolları sıvamışlar ve geçen vakitte burayı bir çekim merkezi haline getirmişler. Simay Dinç haklı övüncüyle bizi köyde dolaştırdı ve attığımız her adımda, gördüğümüz her noktada bir hayalin peşinde koşmanın nelere kadir olduğuna bir defa daha şahit olduk.
Köyün imamından takviye
Evvel köyün tarihçesinden bahsetti Simay Dinç. Buranın tarihi 1462 yılına dayanıyor. Küçükköy başka ismiyle Yeniçarhion, ismini Fatih Sultan Mehmed’in yeniçerileri bölgeye yerleştirmesiyle alıyor. Bölgeye 1900’lü yılların başlarında Adalılar, Serezliler ve Boşnaklar göç ediyor. Çeşitli niçinlerden dolayı Adalılar ve Serezliler köyü terk ediyor ve Boşnaklar kalıyor. Olağan onlar da vakit içinde köyden ayrılıyor. Burası terk edilmiş bir köy halini alıyor. Taa ki Simay Dinç ve kardeşi Küçükköy’ü bir sanat köyüne dönüştürmeye karar verene kadar. Dinç “Buranın tarihi ve kültürü bilim insanları tarafınca çıkarılabilir diye düşündük” diye başlıyor kelama. O yüzden birinci adımları atarak hem sanat galerisi tıpkı vakitte çalışma yeri olarak kullanılabilecek Kıraarthane’yi kurmuşlar. Simay Dinç bir oyun imalcisi. ötürüsıyla mesleğini de sanatla birleştirmek istemiş. Köyün çocuklarına fiyatsız oyun tasarlama, kodlama, sinematografi, fotografi, robotik atölyeleri düzenliyor ve onları farklı sanayilerden rol modellerle bir ortaya getiriyor. Çocukları buraya çekebilmek için evvel köyün imamıyla konuşmaya gitmiş. O da kendi çocuklarını alıp atölyelere katılmış. Dinç birinci yıl çocuklara ne olacaksınız sorusunu sorduklarında köy imamı, ikinci yıl hem köy imamı hem oyun imalcisi üçüncü yıl da oyun imalcisi karşılığını aldıklarını söylüyor. Küçük bir dokunuş tahminen de o çocukların geleceğini değiştiriyor.
Bayanlar artık oyun dünyasında
Her yıl burada ‘Hacking the Future’ üzere milletlerarası projelere imza atıyorlar. Dinç “21 ülkeden teşebbüsçü, sanatçı, bilim insanını ağırladık. Emelimiz sürdürüebilir kalkınma maksatları doğrultusunda bilim insanlarını, sanatkarları, oyun girişimcilerini bir ortaya getirmek ve gelecek için nasıl daha düzgün oyunlar yaratabilir, ergenlerde nasıl farkındalık oluşturulabilir onu tartışmak” diyor. Bu yıl da “CATS” (culture, arka, technology, science) yani kültür, sanat, teknoloji ve bilim isimli bir aktiflik yapıyonlar. 80 etraf köyünden gelen çocuklara farkındalık oluşturuyorlar. “İmkânı olmayan çocuklara farklı vizyonlar katabilmek için çalışıyoruz” diyor Dinç. Lakin yalnızca çocuklar için değil, bayanlar için de uğraş ediyor. “Woman in games”i de düzenleyen Dinç “Ben bu dala girdiğimde hayli az sayıda hanımın olduğunu görmüştüm. O niçinle bu biçimde bir oluşum kurduk. 3000’e yakın bayana eğitim verdik. Başarılı olan gençlerimizi Danimarka’ya götürdük” diyor.
Kraliçeyi kıskandıracak şapkalar
Dinç’le bir arada köyü geziyoruz. Burada adım başı sanat galerisi var. Tek tek giriyoruz hepsine. Artura Gallery, Suna Tüfekçibaşı Atölyesi, Galerida, Özgül Tasarım, Kuca Seramik Atölyesi ve Küçükköy Kent Müzesi çabucak sayabileceklerim. Açıkcası beni en epeyce Suna Hanım’ın atölye konutu etkiliyor. Kocaman tuvallerde süslü yüksek tavanlı atölye konutunu bize açıyor çabucak sanatçı. Hatta köyden etkilenip yönlendirdiğimiz gençlere uzun uzun anlatmış yaptıklarını. Onlar da sanata istekli bir biçimde döndüler köyden. En eski örneklerinden bugüne baskı materyallerinin ve aletlerinin yer aldığı Xylography Müzesi ise vakitte seyahat üzere. Kültürün dünü, bugünü küçük bir köyde karşımıza çıkınca hem şaşırıyor tıpkı vakitte bir daha o küçük dokunuşa nasıl şükran borçlu olduğumuzu anlıyoruz. Köyde 12 sanat galerisi var. Her birinde de birbirinde özgün eserler. Köyün seyahat haritası da hazır. Kesinlikle “Özgür Takıl”a uğrayın. İsmi üzere özgürlük aşılayan bir yer. İngiliz Kraliyet Ailesi’ni kıskandıracak şapkalar var. Hatta köyün tüm sakinleri orada buluşup şapka partisi bile yapıyor. “Sanatla beslenip, kıymet katan, fark yaratan projelerin üretildiği yeni bir diyar” olmasını istiyorum diyen Dinç gayesine de ulaşmış. olağan olarak Küçükköy canlandıktan daha sonra köylerine dönen Boşnakların açtığı restoranlar, taş konutların dönüştüğü kafeler yapılan sanat çeşidine mola vermek için ülkü yerler. Yemeklerin hayli lezzetli olduğunu da söylemeden geçemeyeceğim.
Küçükköy, Simay ile Eray Dinç’in teşebbüsü ve ulaştıkları isimlerin dayanağıyla kültür, sanat ve teknoloji ile bir daha canlandırılıp küçük bir dünya haline gelmiş. Sanatın, samimiyetin, umudun ve geleceğe inancın canlandığı bir köy…
Küçükköy’den dünyaya
Simay ve Eray Dinç köyü “sanat köyü” olarak projelendirirken üniversitesi, konferans salonu olmasını hayal etmiş. Yaklaşık dört yıl evvel Güler Sabancı’yı davet ettiklerini söylüyor köye Simay Dinç. “Hayalimizi anlattık. Kıraarthane’yi gezdirdik. Buranın sanat köyü olmasını, bilim konuşulmasını istediğimizi söylemiş olduk. O da bize inandı. Terk edilmiş bir ilkokulun üniversiteye çevrilmesine takviye oldu. Ve Sabancı Üniversitesi Yaratıcı Teknoloji Merkezi açıldı. Şimdiye kadar 1500 çocuğa orada eğitimler verildi. Kısa müddet önce SENTRUM projesi belirtildi. Enerjisa, Sabancı Üniversitesi ve UNDP ile bir arada buranın sürdürülebilir kalkınma maksatları doğrultusunda gelecek için turizm merkezine dönüştürülmesi üzerine bir proje. Pilot proje seçildi köyümüz. 18 aylık kıymetli bir proje bu projemiz” diyor. Belediye lideri da köyün girişine 300 kişilik bir konferans merkezi yaptırarak bir öbür hayallerini gerçekleştirmiş. Ayrıyeten oynanabilir sanat üretmek mottosuyla kurdukları Görüntü Oyun şirketi Recontact Games’in çalışmalarını köyden yürütüyor Simay ve Eray Dinç. Ve tasarladığımız oyunlarla Küçükköy’den 153 ülkeye ulaşıyorlar. Bir müjde daha geliyor Dinç’ten “Köyden dijital hasat için tüm heyecanımızla devam ediyoruz. Steam’de yeni çıkacak oyunumuz Recontact:London Cyber Puzzle’ın lansmanını gelecek ay köyden yapacağız.”
“hayatın sırları”
Köyde Simay ve Eray Dinç’in birinci kurdukları yer olan Kıraarthane’de şu anda “Yeni Kapılar Açmak” isimli stant var. Restorasyanı iki yıl süren yer için açık davet yaptıklarına dikkat çeken Dinç “Çağdaş sanat alanında gelecek vaat eden sanatkarları çağırdık. Yaklaşık 200 sanatçı müracaat yaptı. 35 farklı genç sanatkara yer verdik. Heykel, görüntü, fotoğraf, fotoğraf bir hayli farklı alanda işler yer alıyor burada. Olumlu ayrımcılık yaparak daha epeyce bayan sanatkarların yapıtlarına yer verdik” diyor. Standa niye bu ismi verdiklerini ise “Kapılar, medeniyet, mahremiyet, aidiyet ve birden fazla vakit itimadın temsilidir. Her kapı birer etkileşim aracıdır, kainattaki boşlukları birbirine bağlar. Gerisindeki hayatın sırlarını hissettirir. Kapılar, kültürlerarası bir geçittir ve en kıymetlisi gerisindekini merak ettirir. Bir de yaşantımız boyunca bize yeni kapılar açanlar vardır. kimi vakit ailemiz, kimi vakit tanıdıklarımız. kimi zamanse bir ilham kaynağı” kelamlarıyla açıklıyor.
Babadan ilhamla
Simay Dinç bilhassa çocuklara verdikleri dayanağı anlatırken babasının öyküsüne dönüyor. Babası, babasını kaybedince aile yokluğa düşmüş. Malatya’da yaşayan babası eğitimine orta vermek zorunda kalmış. Fakat okumaktan hiç vazgeçmemiş. İstanbul’dan gelen biri onu o denli çalışırken görür görmez “senin yerin okul” deyip takviye olmuş. Babası okumuş, mühendis olmuş. daha sonra da kendi evlatlarını okutmuş. Dinç de artık imkânı olmayan çocuklara dayanak vererek onların mukadderatını değiştiriyor. Bu kıssayı anlatırken gözleri doluyor. Ve biz de onun bu idealizmine bir defa daha hayran kalıyoruz.
Köyün imamından takviye
Evvel köyün tarihçesinden bahsetti Simay Dinç. Buranın tarihi 1462 yılına dayanıyor. Küçükköy başka ismiyle Yeniçarhion, ismini Fatih Sultan Mehmed’in yeniçerileri bölgeye yerleştirmesiyle alıyor. Bölgeye 1900’lü yılların başlarında Adalılar, Serezliler ve Boşnaklar göç ediyor. Çeşitli niçinlerden dolayı Adalılar ve Serezliler köyü terk ediyor ve Boşnaklar kalıyor. Olağan onlar da vakit içinde köyden ayrılıyor. Burası terk edilmiş bir köy halini alıyor. Taa ki Simay Dinç ve kardeşi Küçükköy’ü bir sanat köyüne dönüştürmeye karar verene kadar. Dinç “Buranın tarihi ve kültürü bilim insanları tarafınca çıkarılabilir diye düşündük” diye başlıyor kelama. O yüzden birinci adımları atarak hem sanat galerisi tıpkı vakitte çalışma yeri olarak kullanılabilecek Kıraarthane’yi kurmuşlar. Simay Dinç bir oyun imalcisi. ötürüsıyla mesleğini de sanatla birleştirmek istemiş. Köyün çocuklarına fiyatsız oyun tasarlama, kodlama, sinematografi, fotografi, robotik atölyeleri düzenliyor ve onları farklı sanayilerden rol modellerle bir ortaya getiriyor. Çocukları buraya çekebilmek için evvel köyün imamıyla konuşmaya gitmiş. O da kendi çocuklarını alıp atölyelere katılmış. Dinç birinci yıl çocuklara ne olacaksınız sorusunu sorduklarında köy imamı, ikinci yıl hem köy imamı hem oyun imalcisi üçüncü yıl da oyun imalcisi karşılığını aldıklarını söylüyor. Küçük bir dokunuş tahminen de o çocukların geleceğini değiştiriyor.
Bayanlar artık oyun dünyasında
Her yıl burada ‘Hacking the Future’ üzere milletlerarası projelere imza atıyorlar. Dinç “21 ülkeden teşebbüsçü, sanatçı, bilim insanını ağırladık. Emelimiz sürdürüebilir kalkınma maksatları doğrultusunda bilim insanlarını, sanatkarları, oyun girişimcilerini bir ortaya getirmek ve gelecek için nasıl daha düzgün oyunlar yaratabilir, ergenlerde nasıl farkındalık oluşturulabilir onu tartışmak” diyor. Bu yıl da “CATS” (culture, arka, technology, science) yani kültür, sanat, teknoloji ve bilim isimli bir aktiflik yapıyonlar. 80 etraf köyünden gelen çocuklara farkındalık oluşturuyorlar. “İmkânı olmayan çocuklara farklı vizyonlar katabilmek için çalışıyoruz” diyor Dinç. Lakin yalnızca çocuklar için değil, bayanlar için de uğraş ediyor. “Woman in games”i de düzenleyen Dinç “Ben bu dala girdiğimde hayli az sayıda hanımın olduğunu görmüştüm. O niçinle bu biçimde bir oluşum kurduk. 3000’e yakın bayana eğitim verdik. Başarılı olan gençlerimizi Danimarka’ya götürdük” diyor.
Kraliçeyi kıskandıracak şapkalar
Dinç’le bir arada köyü geziyoruz. Burada adım başı sanat galerisi var. Tek tek giriyoruz hepsine. Artura Gallery, Suna Tüfekçibaşı Atölyesi, Galerida, Özgül Tasarım, Kuca Seramik Atölyesi ve Küçükköy Kent Müzesi çabucak sayabileceklerim. Açıkcası beni en epeyce Suna Hanım’ın atölye konutu etkiliyor. Kocaman tuvallerde süslü yüksek tavanlı atölye konutunu bize açıyor çabucak sanatçı. Hatta köyden etkilenip yönlendirdiğimiz gençlere uzun uzun anlatmış yaptıklarını. Onlar da sanata istekli bir biçimde döndüler köyden. En eski örneklerinden bugüne baskı materyallerinin ve aletlerinin yer aldığı Xylography Müzesi ise vakitte seyahat üzere. Kültürün dünü, bugünü küçük bir köyde karşımıza çıkınca hem şaşırıyor tıpkı vakitte bir daha o küçük dokunuşa nasıl şükran borçlu olduğumuzu anlıyoruz. Köyde 12 sanat galerisi var. Her birinde de birbirinde özgün eserler. Köyün seyahat haritası da hazır. Kesinlikle “Özgür Takıl”a uğrayın. İsmi üzere özgürlük aşılayan bir yer. İngiliz Kraliyet Ailesi’ni kıskandıracak şapkalar var. Hatta köyün tüm sakinleri orada buluşup şapka partisi bile yapıyor. “Sanatla beslenip, kıymet katan, fark yaratan projelerin üretildiği yeni bir diyar” olmasını istiyorum diyen Dinç gayesine de ulaşmış. olağan olarak Küçükköy canlandıktan daha sonra köylerine dönen Boşnakların açtığı restoranlar, taş konutların dönüştüğü kafeler yapılan sanat çeşidine mola vermek için ülkü yerler. Yemeklerin hayli lezzetli olduğunu da söylemeden geçemeyeceğim.
Küçükköy, Simay ile Eray Dinç’in teşebbüsü ve ulaştıkları isimlerin dayanağıyla kültür, sanat ve teknoloji ile bir daha canlandırılıp küçük bir dünya haline gelmiş. Sanatın, samimiyetin, umudun ve geleceğe inancın canlandığı bir köy…
Küçükköy’den dünyaya
Simay ve Eray Dinç köyü “sanat köyü” olarak projelendirirken üniversitesi, konferans salonu olmasını hayal etmiş. Yaklaşık dört yıl evvel Güler Sabancı’yı davet ettiklerini söylüyor köye Simay Dinç. “Hayalimizi anlattık. Kıraarthane’yi gezdirdik. Buranın sanat köyü olmasını, bilim konuşulmasını istediğimizi söylemiş olduk. O da bize inandı. Terk edilmiş bir ilkokulun üniversiteye çevrilmesine takviye oldu. Ve Sabancı Üniversitesi Yaratıcı Teknoloji Merkezi açıldı. Şimdiye kadar 1500 çocuğa orada eğitimler verildi. Kısa müddet önce SENTRUM projesi belirtildi. Enerjisa, Sabancı Üniversitesi ve UNDP ile bir arada buranın sürdürülebilir kalkınma maksatları doğrultusunda gelecek için turizm merkezine dönüştürülmesi üzerine bir proje. Pilot proje seçildi köyümüz. 18 aylık kıymetli bir proje bu projemiz” diyor. Belediye lideri da köyün girişine 300 kişilik bir konferans merkezi yaptırarak bir öbür hayallerini gerçekleştirmiş. Ayrıyeten oynanabilir sanat üretmek mottosuyla kurdukları Görüntü Oyun şirketi Recontact Games’in çalışmalarını köyden yürütüyor Simay ve Eray Dinç. Ve tasarladığımız oyunlarla Küçükköy’den 153 ülkeye ulaşıyorlar. Bir müjde daha geliyor Dinç’ten “Köyden dijital hasat için tüm heyecanımızla devam ediyoruz. Steam’de yeni çıkacak oyunumuz Recontact:London Cyber Puzzle’ın lansmanını gelecek ay köyden yapacağız.”
“hayatın sırları”
Köyde Simay ve Eray Dinç’in birinci kurdukları yer olan Kıraarthane’de şu anda “Yeni Kapılar Açmak” isimli stant var. Restorasyanı iki yıl süren yer için açık davet yaptıklarına dikkat çeken Dinç “Çağdaş sanat alanında gelecek vaat eden sanatkarları çağırdık. Yaklaşık 200 sanatçı müracaat yaptı. 35 farklı genç sanatkara yer verdik. Heykel, görüntü, fotoğraf, fotoğraf bir hayli farklı alanda işler yer alıyor burada. Olumlu ayrımcılık yaparak daha epeyce bayan sanatkarların yapıtlarına yer verdik” diyor. Standa niye bu ismi verdiklerini ise “Kapılar, medeniyet, mahremiyet, aidiyet ve birden fazla vakit itimadın temsilidir. Her kapı birer etkileşim aracıdır, kainattaki boşlukları birbirine bağlar. Gerisindeki hayatın sırlarını hissettirir. Kapılar, kültürlerarası bir geçittir ve en kıymetlisi gerisindekini merak ettirir. Bir de yaşantımız boyunca bize yeni kapılar açanlar vardır. kimi vakit ailemiz, kimi vakit tanıdıklarımız. kimi zamanse bir ilham kaynağı” kelamlarıyla açıklıyor.
Babadan ilhamla
Simay Dinç bilhassa çocuklara verdikleri dayanağı anlatırken babasının öyküsüne dönüyor. Babası, babasını kaybedince aile yokluğa düşmüş. Malatya’da yaşayan babası eğitimine orta vermek zorunda kalmış. Fakat okumaktan hiç vazgeçmemiş. İstanbul’dan gelen biri onu o denli çalışırken görür görmez “senin yerin okul” deyip takviye olmuş. Babası okumuş, mühendis olmuş. daha sonra da kendi evlatlarını okutmuş. Dinç de artık imkânı olmayan çocuklara dayanak vererek onların mukadderatını değiştiriyor. Bu kıssayı anlatırken gözleri doluyor. Ve biz de onun bu idealizmine bir defa daha hayran kalıyoruz.