CatWalk
New member
Seray Şahinler – Genç keman sanatkarı Hande Küden geçen yıl dünyanın en değerli topluluklarından Berlin Filarmoni Orkestrası’nın 139 yıllık esaslı tarihinde bir prensip imza atarak topluluğa Türkiye’den kabul edilen birinci Türk olmuştu. 29 yaşındaki Küden orkestranın birinci keman kümesinin asli üyesi olarak klasik müzik alanındaki genç müzisyenlere parlak mesleğiyle umut ve heyecan aşıladı.
Çalışmalarına Almanya’da devam eden Küden, 49. İstanbul Müzik Şenliği kapsamında İstanbul’da bir konser verecek. Küden’le konser hazırlıkları sürerken buluştuk ve hem Berlin Filarmoni serüvenini hem meslek seyahatini konuştuk…
Genç jenerasyon müzisyenler içinde isminiz daima gündemdeydi. Berlin Filarmoni’ye kabul ederek büyük muvaffakiyete imza attınız. Nasıl hissediyorsunuz?
Gerimden gençlere bırakmak istediğim bedelli projeler var. Bunlar bu biçimde bir yere geldiğim vakit daha epey güçlenmeye başladı. Hayalini kurduğum şeylerin gücünün arttığını hissediyorum. Bir şeyi başardıktan daha sonra insanın gayeleri değişiyor, daha güçlü şeyleri yapmak istiyor. Kendimi motive olmuş hissediyorum. Çok severek geldiğim bir yerdeyim ve severek çaldığım orkestraylayım. Doğal ki Türkiye’ye de temsil ediyorum. Bunlar hoş şeyler.
Müzikal seyahatin Adana’da başladı. Kendinize nasıl amaçlar koymuştunuz yola çıkarken?
Maksadım daima Avrupa’ydı lakin İtalya mı yoksa Almanya mı sonucunı vermem gerekiyordu. İkisinin içinde kalmıştım, Almanya’yı tercih ettim. Gerçek bir karardı. Burada misyon şuurunu öğrendim. Her şeye tıpkı şuurla yaklaşmak hoş bir şey. Bunu güçlendirdiğimi düşünüyorum.
Türkiye’de doğup büyüdünüz. Müziğe burada başladınız ancak mesleğiniz Avrupa’da şekilleniyor. Bu kültürel bağlam sizi nasıl besliyor?
Daima üzerine eklediğimi düşünüyorum. Benim müzik dünyam daha da genişledi, bilgim arttı. Adana’da Rus kökenli bir hocam vardı. Keman çalmaya Rus ekolü üzerinden başladım. Burada ise her şeyin öğrenildiği bir yere gelmiş oldum. Ekollerin birleşmesi benim için fazlaca avantajlı oldu. Stilistik açıdan bir Bach, Brahms, Beethoven ve Çaykosvki çalarken farklı düşünme tarzları geliştirdim. Her açıdan beni besledi.
Orkestradaki müzisyenlerle aranız nasıl? Türkiye’den konuşuyor musunuz hiç?
Birçoğu Türkiye’ye gelmiş, konser vermiş ve hoş anılarla dönmüşler. Hepsinin aklında sıcak bir imaj var. Türk beşerinin sıcaklığıyla memnun olanlar var. Adana’ya gidip yediği kebabı anlatanlar da var. Ancak natürel filarmonide Türk, Rus, Alman üzere bir ayrım hiç hissetmedim.
Müzik Festivali’ndeki konserinizden bahsedelim. Nasıl bir konser olacak?
Hazırlık çalışması gerilimli ve ağır geçer. Yeni öğrendiğim bir yapıtı pekiştirmeye çalıyorum. Bildiğim yapıtı biliyorum diye çalışmamak da yanlışsız değil. İkisine eşit bedelde ehemmiyet vermeye çalışıyorum. Saint-Saëns’ınki 15 yıldır bildiğim bir eser. Çaykovski’yi ise birinci defa çalacağım.
Türkiye’de yetişen, desteklenen genç müzisyenler var. Onlar için yeni rol modeller var ve dünyadaki kıymetli müsabakalardan ödül haberleri geliyor. Sizden bir jenerasyon daha sonraki müzisyenlere tavsiyeleriniz neler? Nasıl motive olsunlar?
İstanbul Devlet Senfoni Orkestrası’nın genç nesil solistler için bir imtihanı vardı. Üç kısım isteniyordu ve ben bir kısmını zar sıkıntı çalıyordum. 15 yaşındaydım; olmayacak herbiçimde gittim. Bir tanıdığımızın aracılığıyla huzurevinde, üç-dört gün yaşlıların yanında kaldım, keman çalıştım, prova yaptım. Her gün altı yedi saat çalışırken tüm kısımları ezberlediğimi farkettim. Onlara konserler verdim. O günleri unutamıyorum. Hem her gün orada kalanlar için hem kendim için çalışmak acayip bir ortamdı. Bana epey uygun geldi. Azimli olan başarır. Bu küçük öyküm gençlere tam olarak anlatmak istediğim şey. Konser için fırsat aramak lazım. Önünüze kim gelirse, hoşunuza gitmesini istediğiniz kim var ise onlara çalın. O küçük konserler fazlaca kıymetli. Bu güdüsel olarak yaptığım şey elimden gelenin en uygununu yapmaya çalışmaktı. Çok uğraş göstermek gerekiyor. “İstiyorum ama” demek muvaffakiyete giden yollardan biri değil. İnsanlara müzik vererek onların uygun niyetini almış oldum.
Pandemi süreci sizin için nasıl geçti?
İnsanın yalnız kalıp, kendini dinleyip kendine keşfetmesine fırsat verecek bir müddetçti. Daha evvel ilgimi çekmeyen şeylerin olduğunu fark ettim. örneğin domates yetiştirmeye başladım. Kendim ve etrafım için bir şeyler yapmaya başladım. İş sahibi olmayan arkadaşlarıma dayanak olmaya çalıştım. Onların imtihanları iptal oldu. hiç bir geliri olmayan bağımsız çalışan müzisyen arkadaşlarımız boşlukta kaldılar. Natürel ki Almanya devleti onlara yardımcı oldu lakin biz yasaklarda bile iki kişi olarak müzik yapmaya çalıştık. Bu da ruhumuza epey yeterli geldi. Kimse için güzel bir devir değildi. Ümitsizliğe kapılmanın fazlaca kolay olduğu bir periyottu. Umarım devamı gelmez.
Bundan daha sonrası için amaçlarınız, hayalleriniz neler?
çabucak hemen hayal aşamasında… Almanya’da Alman Müzik Vakfı var. Her kökenden gelen müzik öğrencilerine enstrüman kiralama imkânı tanıyor. Vakfın elinde keman, viyola, viyolonsel vb. müzik aletleri var. Bir imtihan yapıyorlar ve onun kararında kimin hangi aleti ne kadar kiralayacağına karar verip o kişinin kullanmasına veriyorlar. Bu modelin Türkiye’de olmasını isterdim. Türkiye’de gençlere paha verenler, yatırım yapanlar da var. Lakin bunun kalıcı olmasını isterdim. Bu epey değerli bence. İnsanların bu hususta daha fazla bilinçlenmesini istiyorum.
Konser Saint Benoit’da
Cem Mansur’un kurduğu Türkiye Gençlik Filarmoni Orkestrası’nın dört yıl boyunca başkemancılığını yapan Küden, 2013’te İKSV’nin Aydın Gün Teşvik Mükafatı, İş Sanat’ın Parlayan Yıldızlar serisinde gösterdiği üstün muvaffakiyet niçiniyle Meriç Soylu Ödülü’nü aldı ve başarılarına daima bir yenisini ekledi. Küden 31 Ağustos akşamı Cem Mansur idaresindeki Şenlik Orkestrası’yla bir konser verecek. Konser Saint Benoît Fransız Lisesi Büyük Avlusu’nda gerçekleşecek.
Çalışmalarına Almanya’da devam eden Küden, 49. İstanbul Müzik Şenliği kapsamında İstanbul’da bir konser verecek. Küden’le konser hazırlıkları sürerken buluştuk ve hem Berlin Filarmoni serüvenini hem meslek seyahatini konuştuk…
Genç jenerasyon müzisyenler içinde isminiz daima gündemdeydi. Berlin Filarmoni’ye kabul ederek büyük muvaffakiyete imza attınız. Nasıl hissediyorsunuz?
Gerimden gençlere bırakmak istediğim bedelli projeler var. Bunlar bu biçimde bir yere geldiğim vakit daha epey güçlenmeye başladı. Hayalini kurduğum şeylerin gücünün arttığını hissediyorum. Bir şeyi başardıktan daha sonra insanın gayeleri değişiyor, daha güçlü şeyleri yapmak istiyor. Kendimi motive olmuş hissediyorum. Çok severek geldiğim bir yerdeyim ve severek çaldığım orkestraylayım. Doğal ki Türkiye’ye de temsil ediyorum. Bunlar hoş şeyler.
Müzikal seyahatin Adana’da başladı. Kendinize nasıl amaçlar koymuştunuz yola çıkarken?
Maksadım daima Avrupa’ydı lakin İtalya mı yoksa Almanya mı sonucunı vermem gerekiyordu. İkisinin içinde kalmıştım, Almanya’yı tercih ettim. Gerçek bir karardı. Burada misyon şuurunu öğrendim. Her şeye tıpkı şuurla yaklaşmak hoş bir şey. Bunu güçlendirdiğimi düşünüyorum.
Türkiye’de doğup büyüdünüz. Müziğe burada başladınız ancak mesleğiniz Avrupa’da şekilleniyor. Bu kültürel bağlam sizi nasıl besliyor?
Daima üzerine eklediğimi düşünüyorum. Benim müzik dünyam daha da genişledi, bilgim arttı. Adana’da Rus kökenli bir hocam vardı. Keman çalmaya Rus ekolü üzerinden başladım. Burada ise her şeyin öğrenildiği bir yere gelmiş oldum. Ekollerin birleşmesi benim için fazlaca avantajlı oldu. Stilistik açıdan bir Bach, Brahms, Beethoven ve Çaykosvki çalarken farklı düşünme tarzları geliştirdim. Her açıdan beni besledi.
Orkestradaki müzisyenlerle aranız nasıl? Türkiye’den konuşuyor musunuz hiç?
Birçoğu Türkiye’ye gelmiş, konser vermiş ve hoş anılarla dönmüşler. Hepsinin aklında sıcak bir imaj var. Türk beşerinin sıcaklığıyla memnun olanlar var. Adana’ya gidip yediği kebabı anlatanlar da var. Ancak natürel filarmonide Türk, Rus, Alman üzere bir ayrım hiç hissetmedim.
Müzik Festivali’ndeki konserinizden bahsedelim. Nasıl bir konser olacak?
Hazırlık çalışması gerilimli ve ağır geçer. Yeni öğrendiğim bir yapıtı pekiştirmeye çalıyorum. Bildiğim yapıtı biliyorum diye çalışmamak da yanlışsız değil. İkisine eşit bedelde ehemmiyet vermeye çalışıyorum. Saint-Saëns’ınki 15 yıldır bildiğim bir eser. Çaykovski’yi ise birinci defa çalacağım.
Türkiye’de yetişen, desteklenen genç müzisyenler var. Onlar için yeni rol modeller var ve dünyadaki kıymetli müsabakalardan ödül haberleri geliyor. Sizden bir jenerasyon daha sonraki müzisyenlere tavsiyeleriniz neler? Nasıl motive olsunlar?
İstanbul Devlet Senfoni Orkestrası’nın genç nesil solistler için bir imtihanı vardı. Üç kısım isteniyordu ve ben bir kısmını zar sıkıntı çalıyordum. 15 yaşındaydım; olmayacak herbiçimde gittim. Bir tanıdığımızın aracılığıyla huzurevinde, üç-dört gün yaşlıların yanında kaldım, keman çalıştım, prova yaptım. Her gün altı yedi saat çalışırken tüm kısımları ezberlediğimi farkettim. Onlara konserler verdim. O günleri unutamıyorum. Hem her gün orada kalanlar için hem kendim için çalışmak acayip bir ortamdı. Bana epey uygun geldi. Azimli olan başarır. Bu küçük öyküm gençlere tam olarak anlatmak istediğim şey. Konser için fırsat aramak lazım. Önünüze kim gelirse, hoşunuza gitmesini istediğiniz kim var ise onlara çalın. O küçük konserler fazlaca kıymetli. Bu güdüsel olarak yaptığım şey elimden gelenin en uygununu yapmaya çalışmaktı. Çok uğraş göstermek gerekiyor. “İstiyorum ama” demek muvaffakiyete giden yollardan biri değil. İnsanlara müzik vererek onların uygun niyetini almış oldum.
Pandemi süreci sizin için nasıl geçti?
İnsanın yalnız kalıp, kendini dinleyip kendine keşfetmesine fırsat verecek bir müddetçti. Daha evvel ilgimi çekmeyen şeylerin olduğunu fark ettim. örneğin domates yetiştirmeye başladım. Kendim ve etrafım için bir şeyler yapmaya başladım. İş sahibi olmayan arkadaşlarıma dayanak olmaya çalıştım. Onların imtihanları iptal oldu. hiç bir geliri olmayan bağımsız çalışan müzisyen arkadaşlarımız boşlukta kaldılar. Natürel ki Almanya devleti onlara yardımcı oldu lakin biz yasaklarda bile iki kişi olarak müzik yapmaya çalıştık. Bu da ruhumuza epey yeterli geldi. Kimse için güzel bir devir değildi. Ümitsizliğe kapılmanın fazlaca kolay olduğu bir periyottu. Umarım devamı gelmez.
Bundan daha sonrası için amaçlarınız, hayalleriniz neler?
çabucak hemen hayal aşamasında… Almanya’da Alman Müzik Vakfı var. Her kökenden gelen müzik öğrencilerine enstrüman kiralama imkânı tanıyor. Vakfın elinde keman, viyola, viyolonsel vb. müzik aletleri var. Bir imtihan yapıyorlar ve onun kararında kimin hangi aleti ne kadar kiralayacağına karar verip o kişinin kullanmasına veriyorlar. Bu modelin Türkiye’de olmasını isterdim. Türkiye’de gençlere paha verenler, yatırım yapanlar da var. Lakin bunun kalıcı olmasını isterdim. Bu epey değerli bence. İnsanların bu hususta daha fazla bilinçlenmesini istiyorum.
Konser Saint Benoit’da
Cem Mansur’un kurduğu Türkiye Gençlik Filarmoni Orkestrası’nın dört yıl boyunca başkemancılığını yapan Küden, 2013’te İKSV’nin Aydın Gün Teşvik Mükafatı, İş Sanat’ın Parlayan Yıldızlar serisinde gösterdiği üstün muvaffakiyet niçiniyle Meriç Soylu Ödülü’nü aldı ve başarılarına daima bir yenisini ekledi. Küden 31 Ağustos akşamı Cem Mansur idaresindeki Şenlik Orkestrası’yla bir konser verecek. Konser Saint Benoît Fransız Lisesi Büyük Avlusu’nda gerçekleşecek.