BooM
New member
AJANSSPOR-HABER
Bir vakit içinder futbolcuların jübeli maçları dahi büyük heyecan uyandırırdı. Yalnızca şöhretler değil, orta karar futbolcular bile bir jübile maçıyla futbola son nokta koyardı. Ne var ki 2000’lerden itibaren jübile geleneği ortadan kalkmaya başladı. Sanayileşen futbol, sıkışan maç takvimleri vs bunun sebepleri olabilir. Ancak vefa hissinin hayli zayıfladığı da aşikâr.
İki yıldız iki hüzünlü son
Çünkü jübileyi geçtik, son maçta üç-beş dakika alana sürülüp taraftarıyla vedalaşmasına bile artık pek ihtimam gösterilmiyor. Bunun son iki örneği Arda Turan ve Oğuzhan Özkayup oldu. İkisinin de gruplarıyla kontratları bitti. Büyük bir sürpriz şayet olmazsa Arda Turan’ın Galatasaray, Oğuzhan Özyakup’un da Beşiktaş defteri kapandı. İki yıldız iki dokunaklı son…
Messi ile kadro arkadaşı, ötesi var mı?
Dünya futbolunun gelmiş geçmiş en büyük yıldızlarından Messi ile Barcelona’da grup arkadaşı olmuş; bu toprakların en başarılı kişisel futbolcu mesleğine imza atan Arda Turan, daha muazzam bir hikaye yazabilecekken birden fazla kendi yanılgısıyla büyük bir düşüş yaşadı. Gerek A Ulusal Grup’ta yaşananlar gerekse özel hayatında yaptığı yanlışlar kararı tekrar eski günlerine dönemedi.
Başakşehir’de bir daha doğacaktı
Medipol Başakşehir ile Türkiye’ye döndü. Bu kulübü bir rehabilite merkezi üzere düşünmüştü. Burada toparlanacak ve bir daha ay yıldızlı forma ve olağan olarak Galatasaray’a dönecekti. Ne var ki işler bir daha istediği üzere gitmedi. O eski halinden eser yoktu! Buna karşın, Euro 2016’da prim hengamesi yaşandığı argümanıyla kendisini medyanın önüne atan Fatih Terim’in elini öperek Galatasaray’a dönüş yolunu açtı.
Mustafa Cengiz dönüşünü istemedi
Dönemin lideri Mustafa Cengiz’in muhalefetine karşın Terim’in fendi galip gelmiş ve Arda Turan, oldukça sevdiği Galatasaray’a bir daha geldi. Bu geliş son derece mütevazıydı. Fizikî durumunun farkında olan Arda Turan, şuurlu biçimde kendisine ‘nefer’ rolünü biçti. O dünya starı, bütün apoletlerini söküp attı. Oynasa da oynamasa da gıkını çıkartmadı. Alanda değilse, saha haricinde ekibe dayanak olmaya çalıştı.
Masumdu lakin Terim’in elini öptü
CV’sini o kadar gözardı etti ki güya sonsuz bir kefaret ödüyordu. halbuki onun da egosu vardı. Bunu çok biçimde törpülemesi, kendisini basitlaştırıp görünmez kılması tahminen de futbolunu da etkiledi. Zira yıldızlığını gözardı ettiği için özgüvenini de yitirmiş olabilirdi. Arda Turan, açık ki Galatasaray’a dönmek için çok ödünler vermişti. Misal Euro 2016’da haksız mıydı ki Terim’in elini öptü? Kendi beyanlarına bakılırsa o Euro 2016 arbedesinde günahsızdı. bu biçimde niye geri adımı atmak ona düştü? niye daha kabul edilebilir bir barışla dönmedi Cimbom’a?
Sonu Sergen ve Alex üzere oldu
O kadar fedakârlığa karşın ikinci Galatasaray periyodu büyük bir hayalkırıklığı ortasında geçti. Kimbilir “Keşke hiç dönmeseydim” de diyor, olabilir artık. O denli ki geçen hafta geçmişte kulübe kazandırdığı paraları ve muvaffakiyetleri hatırlatmak zorunda kaldı ‘nankörlük’ yapanlara karşı! Fatih Terim’in ayrılığından daha sonra daha da yalnızlaştı. birlikte Barcelona geçmişleri olsa da Domenec Torrent, yüzüne bakmadı. Ne Barcelona maçlarında 1 dakika mühlet verdi ne de hiç bir değeri kalmayan ligin son iç saha maçında ona taraftarla vedalaşma talihi tanıdı. Arda Turan da Sergen Yalçın, Alex de Souza üzere yıldızların akıbetine uğrayıp ayrıldı.
Güneş ile parlayan Oğuzhan
Ve Oğuzhan Özyakup… Onun Arda Turan kadar memleketler arası mesleği yok. Fakat olabilirdi. Bu potansiyeli ziyadesiyle taşıyordu. Ne var ki üç sefer görünme talihi bulduğu Şampiyonlar Ligi arenasını kullanmadı. Mahallî CV’sindeyse 3 lig şampiyonluğu bulunuyor. Bilhassa Şenol Güneş ile kazanılan iki şampiyonlukta başrol oyuncularındandı. daha sonrası… daha sonrasıysa büyük bir boşluk.
Feyenoord’a güzelleşmeyi gitti
Bir orta o da rehabilite olmak namına doğduğu toprakların grubu Feyenoord’a gitti. Ancak pandemiye denk gelen süreç Hollanda’dan ‘iyileşmiş’ olarak dönmesini engelledi. Aslında dönme niyeti de yoktu. Zira giderken ‘kiralık’ bir futbolcu üzere olmaktan fazla, temelli giden bir futbolcu üzere konuşmuştu. Kırgın ve hatta kızgındı. Kâfi değeri görmediğini düşünüyordu.
Hollanda maçında yıldızlaştı ancak…
Türkiye Ulusal Grubu formayla en sükse yaptığı maç da tesadüfen Hollanda maçı oldu. Konya’da Portakallar’a attığı gol, onun memleketler arası bir yıldız kumaşı taşıdığını bir daha hatırlatıyordu. Ancak Oğuzhan’ı o kumaşı kesip biçip yıldız bir markaya dönüştürmek için ne kâfi istediği ve ne de hırsı vardı. Sergen Yalçın’ın futbolculuk periyodunu hatırlatmıyor değil, bu durum.
Sergen Yalçın’ın yeni versiyonuydu
Sergen Yalçın için de Türkiye kamuoyu elbirliğiyle yurt dışına gitmesi için fazlaca uğraştı. Fakat o ömründen mutluydu. Kimse bunu anlamak istemedi. Oğuzhan Ökyakup için de durum bundan farklı değildi. Demek ki o hayatından mutluydu. Yoksa, bu kadar ayyuka çıkmış talepleri duymuyor olamazdı. Çok fazla da konuşmadığı için hakikatinin ne olduğunu tam olarak bilmiyoruz.
Oğuzhan’ın dönüşü dört gözle beklendi
Beşiktaş tarihinin en çok forma giyen 9. futbolcusu. Son senelerda kopuk kopuk oynadı. Tıpkı randımanla devam etseydi, muhtemelen birinci üçe girebilecek noktaya gelirdi. Kusur futbolu Beşiktaş’ta bıraksa, 1 numaraya da yükselmesi hayli mümkündü. Son senelerdaki maçlarındaki 90 dakikaları da epey az. kimi vakit bir maçın bir anında saman alevi üzere parladığında beşerler umutlanıyordu, geri döneceğine dair. Beşerler onun daima geri dönüşüne peşinen hazırdı. Ama sakatlıklar lakin daha fazlaca da onun gereksinim duymaması beklenen ikinci baharı bir türlü yaşatmadı siyah beyazlılara.
Oz Büyücüsü sükunet içinde gitti
Gelinen noktada Oğuzhan Özyakup da Arda Turan üzere, taraftarının önünde üç-beş dakika oynayarak veda etme bahtı bulamadı. Tıpkı Galatasaray üzere Beşiktaş’ın da konutundaki son maçında hiç bir argümanı yoktu. Gelecek dönem grupta olmayacak 1 dönemliğine kiralanan oyuncular bile oynarken 10 yıldır Beşiktaş formasını güzeliyle kötüsüyle giyen namı öteki Oz Büyücüsü, sükunet içinde kapattı siyah beyazlı sayfaları…
Jübile yok, maç öncesi bir şilt verin bari
Son kelam kulüplere… Daha geçen hafta Juventus Chiellini ve Dybala’ya alanda ne hoş veda etti. Alana alkışlarla çıkarttı ve o denli de uğurladı. Galatasaray ve Beşiktaş, jübileyi geçtik, Arda ve Oğuzhan’a bu kadarını bile fazlaca gördü. Kimse teknik yöneticinin tercihi vs palavrasının gerisine sığınmasın. Hoca takıma almasa bile en berbat maç önü bir şilt verilirdi. Yok devam edilecekse de, bir açıklamayla bu da duyurulurdu… Daha bir gıdım alınteri dökmemişken gelişlerinde kırmızı halılar serilen futbolcular, emek verip gittiklerinde bir “Hoşça kal” diyemeyen bu futbol iklimini değişme vakti geldi de geçiyor…
Arda Turan’ın Galatasaray Kariyeri
____________________________
____________________________
Bir vakit içinder futbolcuların jübeli maçları dahi büyük heyecan uyandırırdı. Yalnızca şöhretler değil, orta karar futbolcular bile bir jübile maçıyla futbola son nokta koyardı. Ne var ki 2000’lerden itibaren jübile geleneği ortadan kalkmaya başladı. Sanayileşen futbol, sıkışan maç takvimleri vs bunun sebepleri olabilir. Ancak vefa hissinin hayli zayıfladığı da aşikâr.
İki yıldız iki hüzünlü son
Çünkü jübileyi geçtik, son maçta üç-beş dakika alana sürülüp taraftarıyla vedalaşmasına bile artık pek ihtimam gösterilmiyor. Bunun son iki örneği Arda Turan ve Oğuzhan Özkayup oldu. İkisinin de gruplarıyla kontratları bitti. Büyük bir sürpriz şayet olmazsa Arda Turan’ın Galatasaray, Oğuzhan Özyakup’un da Beşiktaş defteri kapandı. İki yıldız iki dokunaklı son…
Messi ile kadro arkadaşı, ötesi var mı?
Dünya futbolunun gelmiş geçmiş en büyük yıldızlarından Messi ile Barcelona’da grup arkadaşı olmuş; bu toprakların en başarılı kişisel futbolcu mesleğine imza atan Arda Turan, daha muazzam bir hikaye yazabilecekken birden fazla kendi yanılgısıyla büyük bir düşüş yaşadı. Gerek A Ulusal Grup’ta yaşananlar gerekse özel hayatında yaptığı yanlışlar kararı tekrar eski günlerine dönemedi.
Başakşehir’de bir daha doğacaktı
Medipol Başakşehir ile Türkiye’ye döndü. Bu kulübü bir rehabilite merkezi üzere düşünmüştü. Burada toparlanacak ve bir daha ay yıldızlı forma ve olağan olarak Galatasaray’a dönecekti. Ne var ki işler bir daha istediği üzere gitmedi. O eski halinden eser yoktu! Buna karşın, Euro 2016’da prim hengamesi yaşandığı argümanıyla kendisini medyanın önüne atan Fatih Terim’in elini öperek Galatasaray’a dönüş yolunu açtı.
Mustafa Cengiz dönüşünü istemedi
Dönemin lideri Mustafa Cengiz’in muhalefetine karşın Terim’in fendi galip gelmiş ve Arda Turan, oldukça sevdiği Galatasaray’a bir daha geldi. Bu geliş son derece mütevazıydı. Fizikî durumunun farkında olan Arda Turan, şuurlu biçimde kendisine ‘nefer’ rolünü biçti. O dünya starı, bütün apoletlerini söküp attı. Oynasa da oynamasa da gıkını çıkartmadı. Alanda değilse, saha haricinde ekibe dayanak olmaya çalıştı.
Masumdu lakin Terim’in elini öptü
CV’sini o kadar gözardı etti ki güya sonsuz bir kefaret ödüyordu. halbuki onun da egosu vardı. Bunu çok biçimde törpülemesi, kendisini basitlaştırıp görünmez kılması tahminen de futbolunu da etkiledi. Zira yıldızlığını gözardı ettiği için özgüvenini de yitirmiş olabilirdi. Arda Turan, açık ki Galatasaray’a dönmek için çok ödünler vermişti. Misal Euro 2016’da haksız mıydı ki Terim’in elini öptü? Kendi beyanlarına bakılırsa o Euro 2016 arbedesinde günahsızdı. bu biçimde niye geri adımı atmak ona düştü? niye daha kabul edilebilir bir barışla dönmedi Cimbom’a?
Sonu Sergen ve Alex üzere oldu
O kadar fedakârlığa karşın ikinci Galatasaray periyodu büyük bir hayalkırıklığı ortasında geçti. Kimbilir “Keşke hiç dönmeseydim” de diyor, olabilir artık. O denli ki geçen hafta geçmişte kulübe kazandırdığı paraları ve muvaffakiyetleri hatırlatmak zorunda kaldı ‘nankörlük’ yapanlara karşı! Fatih Terim’in ayrılığından daha sonra daha da yalnızlaştı. birlikte Barcelona geçmişleri olsa da Domenec Torrent, yüzüne bakmadı. Ne Barcelona maçlarında 1 dakika mühlet verdi ne de hiç bir değeri kalmayan ligin son iç saha maçında ona taraftarla vedalaşma talihi tanıdı. Arda Turan da Sergen Yalçın, Alex de Souza üzere yıldızların akıbetine uğrayıp ayrıldı.
Güneş ile parlayan Oğuzhan
Ve Oğuzhan Özyakup… Onun Arda Turan kadar memleketler arası mesleği yok. Fakat olabilirdi. Bu potansiyeli ziyadesiyle taşıyordu. Ne var ki üç sefer görünme talihi bulduğu Şampiyonlar Ligi arenasını kullanmadı. Mahallî CV’sindeyse 3 lig şampiyonluğu bulunuyor. Bilhassa Şenol Güneş ile kazanılan iki şampiyonlukta başrol oyuncularındandı. daha sonrası… daha sonrasıysa büyük bir boşluk.
Feyenoord’a güzelleşmeyi gitti
Bir orta o da rehabilite olmak namına doğduğu toprakların grubu Feyenoord’a gitti. Ancak pandemiye denk gelen süreç Hollanda’dan ‘iyileşmiş’ olarak dönmesini engelledi. Aslında dönme niyeti de yoktu. Zira giderken ‘kiralık’ bir futbolcu üzere olmaktan fazla, temelli giden bir futbolcu üzere konuşmuştu. Kırgın ve hatta kızgındı. Kâfi değeri görmediğini düşünüyordu.
Hollanda maçında yıldızlaştı ancak…
Türkiye Ulusal Grubu formayla en sükse yaptığı maç da tesadüfen Hollanda maçı oldu. Konya’da Portakallar’a attığı gol, onun memleketler arası bir yıldız kumaşı taşıdığını bir daha hatırlatıyordu. Ancak Oğuzhan’ı o kumaşı kesip biçip yıldız bir markaya dönüştürmek için ne kâfi istediği ve ne de hırsı vardı. Sergen Yalçın’ın futbolculuk periyodunu hatırlatmıyor değil, bu durum.
Sergen Yalçın’ın yeni versiyonuydu
Sergen Yalçın için de Türkiye kamuoyu elbirliğiyle yurt dışına gitmesi için fazlaca uğraştı. Fakat o ömründen mutluydu. Kimse bunu anlamak istemedi. Oğuzhan Ökyakup için de durum bundan farklı değildi. Demek ki o hayatından mutluydu. Yoksa, bu kadar ayyuka çıkmış talepleri duymuyor olamazdı. Çok fazla da konuşmadığı için hakikatinin ne olduğunu tam olarak bilmiyoruz.
Oğuzhan’ın dönüşü dört gözle beklendi
Beşiktaş tarihinin en çok forma giyen 9. futbolcusu. Son senelerda kopuk kopuk oynadı. Tıpkı randımanla devam etseydi, muhtemelen birinci üçe girebilecek noktaya gelirdi. Kusur futbolu Beşiktaş’ta bıraksa, 1 numaraya da yükselmesi hayli mümkündü. Son senelerdaki maçlarındaki 90 dakikaları da epey az. kimi vakit bir maçın bir anında saman alevi üzere parladığında beşerler umutlanıyordu, geri döneceğine dair. Beşerler onun daima geri dönüşüne peşinen hazırdı. Ama sakatlıklar lakin daha fazlaca da onun gereksinim duymaması beklenen ikinci baharı bir türlü yaşatmadı siyah beyazlılara.
Oz Büyücüsü sükunet içinde gitti
Gelinen noktada Oğuzhan Özyakup da Arda Turan üzere, taraftarının önünde üç-beş dakika oynayarak veda etme bahtı bulamadı. Tıpkı Galatasaray üzere Beşiktaş’ın da konutundaki son maçında hiç bir argümanı yoktu. Gelecek dönem grupta olmayacak 1 dönemliğine kiralanan oyuncular bile oynarken 10 yıldır Beşiktaş formasını güzeliyle kötüsüyle giyen namı öteki Oz Büyücüsü, sükunet içinde kapattı siyah beyazlı sayfaları…
Jübile yok, maç öncesi bir şilt verin bari
Son kelam kulüplere… Daha geçen hafta Juventus Chiellini ve Dybala’ya alanda ne hoş veda etti. Alana alkışlarla çıkarttı ve o denli de uğurladı. Galatasaray ve Beşiktaş, jübileyi geçtik, Arda ve Oğuzhan’a bu kadarını bile fazlaca gördü. Kimse teknik yöneticinin tercihi vs palavrasının gerisine sığınmasın. Hoca takıma almasa bile en berbat maç önü bir şilt verilirdi. Yok devam edilecekse de, bir açıklamayla bu da duyurulurdu… Daha bir gıdım alınteri dökmemişken gelişlerinde kırmızı halılar serilen futbolcular, emek verip gittiklerinde bir “Hoşça kal” diyemeyen bu futbol iklimini değişme vakti geldi de geçiyor…
Arda Turan’ın Galatasaray Kariyeri
____________________________
- Oynadığı Dönem Sayısı: 10
- Oynadığı Maç Sayısı: 240
- Attığı Gol Sayısı: 49
- Yaptığı Asist Sayısı: 77
- Kazandığı Şampiyonluk Sayısı: 1
- Toplam Kupa Sayısı: 3
- Milli Ekiple Çıktığı Maç Sayısı: 100
- Milli Grupla Attığı Gol Sayısı: 16
- Milli Grupla Yaptığı Asist Sayısı: 25
____________________________
- Oynadığı Dönem Sayısı: 10
- Oynadığı Maç Sayısı: 310
- Attığı Gol Sayısı: 35
- Yaptığı Asist Sayısı: 62
- Kazandığı Şampiyonluk Sayısı: 3
- Toplam Kupa Sayısı: 5
- Milli Grupla Çıktığı Maç Sayısı: 43
- Milli Ekiple Attığı Gol Sayısı: 1
- Milli Kadroyla Yaptığı Asist Sayısı: 3